مقایسه اثر تزریق داروی دکسمدتومیدین با کورتیکواستروئید در بلوک اپیدورال- ترانس فورامینال در بیماران مبتلا به درد های کمری مزمن رادیکولر

درد مزمن رادیکولر معمولا به طور موقت با انجام تزریق استروئید به روش ترانس فورامینال بهبود می یابد؛ هدف ما در این مطالعه ارزیابی اثر تزریق داروی دکسمدتومیدین به روش ترانس فورامینال در مقایسه با استروئید در بهبود بیماران مبتلا به دردهای مزمن رادیکولر کمری بود.
بیماران دارای حداقل 3 ماه کمردرد ودرد اندام تحتانی بدلیل بیرون زدگی دیسک کمری، به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم می شدند تا تحت انجام تزریق به روش ترانس فورامینال با داروی بوپیواکائین 0.2 ٪ همراه با 1میکروگرم به ازای هر کیلوگرم دکسمدتومیدین و یا 20 میلی گرم تریامسینولون قرار بگیرند. بیماران، افراد انجام دهنده بلوک، و افراد ارزیابی کننده اثر این تزریق از نوع داروها بی اطلاع بودند. نمره درد بیماران و نیز بهبود عملکرد آنها بر اساس به ترتیب معیار انالوگ بصری درد و نمره ناتوانی آسوستری بلافاصله پس از بلوک و 2 هفته، 4 هفته، و 6 ماه بعد ارزیابی شد. البته پارامترهای دیگری مانند ویتامین دی سرم، میزان قند خون ناشتا، و دانسیتومتری استخوان نیز قبل و بعد از بلوک به فواصل زمانی مشخص اندازه گیری شد.
22 بیمار انتخاب و وارد مطالعه شدند؛ 11 نفر در گروه دکسمدتومیدین و 11 نفر در گروه تریامسینولون قرار گرفتند. هر دو گروه تغییر قابل توجه در نمره درد خود نسبت به قبل از انجام بلوک داشتند(0.05p<). در ضمن گروه دکسمدتومیدین بهبودی چشمگیر در کارکرد پس از 6 ماه نسبت به گروه تریامسینولون در نمره ناتوانی خود نشان دادند (007/0p=). میزان قند خون ناشتا در گروه ترامسینولون به طرز قابل توجهی نسبت به گروه دیگر افزایش داشت) 007/0=p) هر چند که نهایتا با توجه به تعداد نمونه های مطالعه، نتیجه این مطالعه قابل گسترش به همه بیماران نیست ومسلما نیاز به تحقیق بیشتری در این زمینه هست.در ضمن بجز موارد محدود واکنشهای جانبی قابل کنترل، عارضه جدی برای بیماران اتفاق نیفتاد.
درد رادیکولر بدنبال هرنیاسیون دیسک با انجام تزریق اپیدورال- ترانس فورامینال داروی تریامسینولون و دکسمدتومیدین بهبود یافت. دکسمدتومیدین باعث بهبود کارکرد بیشتر و عوارض کمتری در بیماران شد؛ با این وجود مطالعات بیشتر در آینده مشخص میکنند که آیا دکسمدتومیدین برتری نسبت به استروئید ها دارد و آیا میتواند در افراد دارای ریسک عوارض ناشی از استروئید، جایگزین مناسبی باشد.