بررسی ترکیب شیمیایی سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته و اثر آن بر مصرف خوراک، خصوصیات تخمیری شکمبه و فراسنجه های خونی گوسفند

در این تحقیق، اثر تغذیه سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته بر مصرف خوراک، خصوصیات تخمیری شکمبه و فراسنجه های خونی در گوسفند کرمانی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از 4 راس بره نر کرمانی بالغ (2/5± 32 کیلوگرم) در قالب طرح مربع لاتین 4×4 در 4 دوره 21 روزه استفاده شد. برای تهیه سیلاژ 500 کیلوگرم بقایای حاصل از پوست گیری پسته به مدت 2 ماه بدون مواد افزودنی سیلو گردید. سپس ترکیب شیمیایی سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته و خصوصیات ظاهری آن ارزیابی گردید و در تهیه جیره های آزمایشی استفاده شد. جیره های آزمایشی شامل 1) جیره شاهد (بدون سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته)، 2) جیره دارای 7 درصد سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته، 3) جیره دارای 14 درصد سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته و 4) جیره دارای 21 درصد سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته بودند. سیلو کردن بقایای حاصل از پوست گیری پسته تاثیری بر ترکیب شیمیایی این بقایا نداشت، اما به طور معنی داری (0/05>P) تانن آن را کاهش داد. تغذیه سطح 14 درصد سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته، سبب افزایش معنی داری در مصرف ماده خشک شد (0/05>P). افزایش سطح سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته در جیره، pH مایع شکمبه گوسفندان را به صورت یک روند خطی کاهش داد (0/05>P) و کل جمعیت پروتوزوآ در شکمبه نیز به صورت درجه دو و سه (0/05>P) تغییر کرد. نیتروژن اوره ای خون با افزایش سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته به صورت خطی کاهش یافت (0/05>P). افزودن سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته تا سطح 14 درصد در جیره، کلسترول خون گوسفندان را افزایش داد (0/05>P). به طور کلی می توان از سیلاژ بقایای حاصل از پوست گیری پسته تا سطح 14 درصد در جیره گوسفند استفاده کرد.