پایداری زمانی الگوهای مکانی تاج بارش تک درختان بلوط ایرانی در ناحیه رویشی زاگرس (مطالعه موردی: جنگل های اطراف شهر ایلام)

هدف از این مطالعه، بررسی توزیع مکانی و پایداری الگوهای تاج بارش پنج تک درخت بلوط ایرانی (Quercus brantii var. Persica) در فصل غیر رویش در جنگل های زاگرس نزدیک شهر ایلام بود. تاج بارش، به کمک 16 جمع آوری کننده در هشت جهت زیر تاج پوشش هر تک درخت، و میزان بارندگی به کمک شش جمع آوری کننده باران که در فضای بازی در نزدیکی رویشگاه بررسی شده بودند اندازه گیری شد. میزان باران ربایی به صورت غیر مستقیم از تفاضل بارندگی و تاج بارش محاسبه شد.اندازه گیری ها به مدت سه ماه، از اواخر آذر 1389 تا اوایل فروردین 1390، انجام گرفت. در این دوره، 24 مورد بارندگی با مجموع عمق 302/4 میلی متر جمع آوری شد که به طور متوسط 14/3 درصد آن برای تک درختان بلوط ایرانی به صورت باران ربایی تبخیر یا صرف اشباع تاج پوشش شد. در نمودارهای پایداری زمانی، کمتر از 6 درصد از جمع آوری کننده ها تفاوت معنی دار (0/05 =α) نسبت به میانگین نرمال شده تاج بارش داشتند که بیانگر ناهمگنی کمتر تاج بارش در فصل استراحت در مقایسه با سایر مطالعات بر روی توده های جنگلی است. ترتیب جمع آوری کننده های تاج بارش در پلات های پایداری زمانی به طور کلی پایین بودن مقدار تاج بارش در نزدیکی تنه برای تک درختان بلوط ایرانی را تایید می کند. استفاده از نمودارهای پایداری زمانی در این مطالعه، مناسب بودن این روش را برای بررسی توزیع تاج بارش تک درختان بلوط ایرانی در طی زمان نشان می دهد.