بررسی هوش هیجانی والیبالیست های جانباز و معلول با والیبالیست های غیرمعلول و ارتباط آن با بازی باشگاهی

آمادگی هیجانی و روانی می تواند از طریق تاثیر بر کیفیت ارتباط بین هم تیمی ها و درک احساسات متقابل در زمان مسابقه، نقش بسزایی در تصمیم گیری درست و به موقع، اجرای صحیح عملکرد، افزایش روحیه و انگیزش ورزشکاران داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه سطح هوش هیجانی والیبالیست های جانباز و معلول با والیبالیست های غیرمعلول و بررسی رابطه آن با بازی های ملی انجام شد.
پژوهش میدانی حاضر روی 46 والیبالیست جانباز و 58 والیبالیست غیرجانباز لیگ برتر که در مسابقات لیگ برتر والیبال ایران در سال 91-1390 شرکت داشتند با استفاده از نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد. به منظور ارزیابی هوش هیجانی ورزشکاران، از پرسش نامه هوش هیجانی سیبریاشرینگ که 5 خرده مقیاس خودآگاهی خودکنترلی، خودانگیزی، همدلی و مهارت های اجتماعی را مورد ارزیابی قرار می دهد استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و آزمون Tمستقل به منظور مقایسه خرده مقیاس های هوش هیجانی بین 2 گروه والیبالیست های جانباز و معلول و والیبالیست های غیرمعلول و ضریب همبستگی پیرسون به منظور بررسی میزان همبستگی بین هوش هیجانی با تجربه بازی ملی استفاده شد.
بین خرده مقیاس های خودکنترلی (003/0=p؛ 54/3=t)، همدلی (016/0=p؛ 76/2=t) و مهارت های اجتماعی (024/0=p؛ 41/3=t) تفاوت معنی داری بین 2 گروه وجود داشت. سابقه بازی ملی همبستگی مستقیم و معنی داری با مهارت های اجتماعی (016/0=p؛ 26/0=r) و خودکنترلی (004/0=p؛ 21/0=r) داشت.
برخورداری از هوش هیجانی بالا در اجرای بهینه مهارت های ورزشی تاثیر دارد.