مدل یابی معادله ساختاری رضایت شغلی آموزشگران هنرستان های کشاورزی استان مازندران

رضایت شغلی یک حالت عاطفی مثبت یا خوشایند ناشی از ادراک فرد درباره کار و یا تجربه اش از کار است، که تحقیق حاضر به منظور مدل یابی معادله ساختاری رضایت شغلی آموزشگران (تخصصی و عمومی) هنرستان های کشاورزی استان مازندران انجام گرفته است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق (آموزشگران تخصصی و عمومی هنرستان های کشاورزی استان مازندران) شامل 127 نفر می باشد و تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران 85 نفر برآورد شد که برای افزایش دقت مطالعه با اضافه کردن 25 به آن در مجموع به 110 رسانده شد و نیز به منظور انتخاب نمونه ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده گردید که در نهایت جمعا به 108 پرسشنامه پاسخ داده شد. ابزار تحقیق پرسشنامه ای محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن براساس نظر متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی تایید و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برابر با 95/0 و تتای ترتیبی برابر 92/0 و پایایی ترکیبی برابر 87/0 محاسبه گردید. نتایج تجزیه تحلیل داده های تحقیق مبین آن بود که میزان رضایت شغلی (85 درصد از آموزشگران هنرستان های کشاورزی استان مازندران) در حد متوسط و بالا است. هم چنین با توجه به نتایج مدل یابی معادله ساختاری، رضایت شغلی آموزشگران هنرستان های کشاورزی استان مازندران از عناصر مختلف تاثیر می پذیرد که مهم ترین عامل موثر بر رضایت شغلی، عامل محیطی است که ضریب مسیر آن 64/0 می باشد. عامل انگیزشی نیز به میزان 26/0 در رضایت شغلی تاثیر دارد. هم چنین عامل محیطی بر عامل انگیزشی، با ضریب مسیر 55/0 تاثیر دارد.