مقایسه سواد خواندن دانش آموزان مبتلا به آسیب بینایی و دانش آموزان با بینایی هنجار

اگر خواندن و نوشتن و حساب کردن را سه مهارت اصلی آموزش در دوره ابتدایی بدانیم، خواندن، سنگ زیربنای دو مهارت دیگر است؛ ازاین رو، اطلاع یافتن از فرایند خواندن و روش های آن از مسائل لازم است. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی پیشرفت خواندن در دانش آموزان مبتلا به آسیب بینایی پایه چهارم ابتدایی و مقایسه آن ها با دانش آموزان هم پایه با بینایی هنجار بود.
پژوهش حاضر از نوع مقایسه ای و با استفاده از آزمون دفترچه های استاندارد شده بین المللی پرلز (2006) انجام شد. 27 نفر از دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در مدارس استثنایی شهرهای تهران و ری و قم به روش جامعه آماری دردسترس انتخاب شدند. سپس محققان، مقایسه ای برقرار کردند بین این دانش آموزان با همان تعداد دانش آموز با بینایی هنجار از مدارس مجاور که به شکل تصادفی ساده انتخاب شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها نیز از روش آماری تی مستقل استفاده شد.
نتایج نشان داد که در سواد خواندن (0٫017=P) و درک متون ادبی بین دانش آموزان آسیب دیده بینایی و دانش آموزان با بینایی هنجار تفاوت معنا دار وجود دارد (0٫007=P)؛ درحالی که در درک متون اطلاعاتی تفاوت معنا داری بین دانش آموزان مبتلا به آسیب بینایی با دانش آموزان با بینایی هنجار دیده نشد (0٫053=P).
آسیب بینایی بر میزان سواد خواندن موثر است؛ بنابراین نیاز به توجه ویژه و بازنگری در برنامه آموزش خواندن مدارس ویژه دانش آموزان مبتلا به آسیب بینایی ضروری است. توصیه می شود معلمان و مسئولان منابع بیشتری با خط بریل، برای کودکان نابینا فراهم کرده و از روش های نوین و تقویتی برای پیشرفت سواد خواندن کودکان استفاده کنند.