اثر تزریق داخل هیپوکمپی استرادیول بر حافظه فضایی در رت های نر طی بیماری مولتیپل اسکلروزیس

بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) نوعی بیماری دمیلینه کننده سیستم اعصاب مرکزی است که در زنان 2 تا 3 برابر شایع تر از مردان است. پیشنهاد شده این بیماری توسط هورمون های جنسی متاثر می گردد. بیش از نیمی از بیماران MS نقایص شناختی شامل اختلالات حافظه و یادگیری دارند. استروژن نیز بر روی بسیاری از فرآیند های مغزی از جمله حافظه و یادگیری اثر دارد. با توجه به درگیری هورمون استروژن بر فرآیند حافظه و یادگیری، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات حفاظت عصبی استروژن طی بیماری مولتیپل اسکلروزیس می باشد.
28 سر رت نر پس از کانول گذاری در ناحیه CA1 هیپوکمپ به طور تصادفی به 4 گروه 7 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، گروه شاهد (روغن کنجد، μl/rat 1)، گروه MS (اتیدیوم بروماید 0/01%، μl/rat 3)، گروه MS + استرادیول (اتیدیوم بروماید + استرادیول بنزوات، μl 1/μg 2). ایجاد مدل MS با تزریق داخل هیپوکمپی اتیدیوم بروماید صورت گرفت و استرادیول بنزوات به صورت پیش تیمار و به مدت 5 روز تزریق گردید. جهت ارزیابی یادگیری و حافظه فضایی از آزمون ماز آبی موریس استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey صورت گرفت.
تزریق اتیدیوم بروماید سبب کاهش حافظه فضایی گردید (P<0.05). پیش تیمار استرادیول بنزوات با دوز 2 میکروگرم به طور معنی داری حافظه فضایی را طی بیماری MS بهبود بخشید (P<0.05).
به نظر می رسد استرادیول بنزوات به دلیل اثرات حفاظت کننده عصبی، حافظه فضایی کاهش یافته طی بیماری MS را بهبود می بخشد.