بهبودی زخم ناشی از سوختگی (درجه دو) پس از درمان با پماد سولفادیازین نقره 1% در مقایسه با ترکیب روغن حیوانی- سقز

سوختگی و آسیب های مربوط به آن یکی از معضلات جامعه امروزی است. با توجه به کاربرد سولفادیازین نقره در بالین و از طرفی استفاده از ترکیب سقز-روغن حیوانی در برخی مناطق ایران جهت بهبود زخم های سوختگی، این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر ترکیب سقز-روغن حیوانی با پماد سولفادیازین نقره 1% در درمان سوختگی درجه دو طراحی گردید.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی یک سوکور، پس از بیهوش کردن گروه های دهگانه رت ها با سدیم تیوپنتال (تزریق داخل صفاقی)، ایجاد گردید. در طول دوره درمان چهار هفته ای با پماد سولفادیازین نقره 1%، وازلین، روغن حیوانی خالص، و یا ترکیب سقز- وازلین در سه دوز (50، 100 و 200 میلی گرم سقز در گرم وازلین) و همچنین ترکیب سقز-روغن حیوانی در دوزهای 50، 100 و 200 میلی گرم سقز در گرم روغن حیوانی، تاثیر این مواد بر بهبودی زخم ها به صورت کیفی و کلنیکی مورد ارزیابی قرار گرفت.
در دو هفته اول پس از سوختگی، بیشتر گروه ها از روند بهبودی تقریبا مشابهی برخوردار بودند اما در دو هفته بعدی روند بهبودی گروه های تیمار شده با پماد سولفادیازین نقره، ترکیب سقز-وازلین با دوز 200 میلی گرم و گروه وازلین به ترتیب از بیشترین کیفیت بهبودی (مطابق نظر متخصص پوست) برخوردار بودند.
طبق این مطالعه توصیه می شود جهت درمان سوختگی (درجه دو) حتی الامکان از ترکیب سقز-روغن حیوانی استفاده نشود و پماد سولفادیازین نقره 1% به عنوان گزینه بهتر در بهبود زخم ناشی از سوختگی مورد استفاده قرار گیرد.