بهبود توان تفکیک طیف سرعت با استفاده از روش شباهت وزنی

از مهم ترین مراحل پردازش داده های لرزه ای بازتابی، تحلیل سرعت است که سرعت مناسب برای تصحیح برون راند نرمال و برانبارش را برای بازتابنده ها، برآورد می کند. یکی از روش های مرسوم تحلیل سرعت، محاسبه شباهت است. عوامل گوناگونی از جمله گسترش دورافت، نسبت سیگنال به نوفه، طول پنجره و مانند آن روی توان تفکیک طیف سرعت و پهن شدگی آن تاثیرگذار است. افزایش تفکیک در محاسبه شباهت سبب می شود که دقت برآورد سرعت تصحیح برون راند نرمال و برانبارش بهبود یابد و همچنین می توان رویدادهای بازتابی را که از نظر سرعت و زمان دوطرفه به یکدیگر نزدیک هستند از یکدیگر تفکیک کرد. کیفیت طیف سرعت به حساسیت محاسبه شباهت به تغییرات سرعت، بستگی دارد. با محاسبه عبارات وزنی که به تغییرات سرعت حساس تر هستند، می توان کیفیت طیف سرعت شباهت را افزایش داد. پیاده سازی روش وزنی رابطه مستقیمی با بسط تیلور شباهت دارد. می توان میزان شباهت را با استفاده از کمینه کردن تابع وزنی آن افزایش داد. در مقایسه، شباهت وزنی بهتر می تواند قله های شباهت را برای تشخیص رویدادهای تداخلی متمایز کند. کارایی روش شباهت وزنی با اعمال بر داده های لرزه ای مصنوعی و واقعی بررسی شده و نتایج آن با روش شباهت متداول مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که روش شباهت وزنی نسبت به روش شباهت متداول دارای توان تفکیک بیشتری است.