بررسی رابطه اعتماد اجتماعی و مشارکت ورزشی زنان در جامعه شهری ایران.مطالعه موردی شهر گرگان

پژوهش حاضر به بررسی رابطه اعتماد اجتماعی و مشارکت ورزشی زنان در جامعه ی شهری گرگان در سال تحصیلی 93-1392 پرداخته است. هدف عمده در این پژوهش، تحقیقی است که مشخص نماید شاخصه های اعتماد اجتماعی با ابعاد «بین شخصی با 10 گویه و نهادی با 14 گویه» به عنوان متغیر مستقل، به چه میزان با مشارکت ورزشی زنان به عنوان متغیر وابسته رابطه دارد. فهم این امر موجب افزایش معرفت علمی ما گشته و با دست یافتن به پاسخ سوالات مطرح شده در این تحقیق به دخالت یا عدم دخالت و یا میزان نقش اعتماد اجتماعی بر مشارکت ورزشی زنان در شهر گرگان پی می بریم. با این اهداف می توان گفت تحقیق هم زمان بنیادی و کاربردی است. روش تحقیق، پیمایشی است و جامعه ی آماری، زنان 18 سال به بالای شهر گرگان است که 415 نفر به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسش نامه ای مشتمل بر دو مقیاس سنجش مشارکت ورزشی با 14 گویه و اعتماد اجتماعی است که برای تعیین اعتبار آن از روش اعتبار صوری (اجماع اساتید بر صحت ابزار سنجش) و برای تعیین پایایی از شیوه هماهنگی درونی به روش آلفای کرونباخ استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک های موجود در آمار توصیفی مانند مقیاس های گرایش به مرکز (میانگین)، جداول یک بعدی، دو بعدی و تکنیک های ترسیمی و تکنیک های موجود در آمار استنباطی، مانند آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و نیز آزمون T مستقل استفاده کردیم. نتایج به دست آمده در این تحقیق به این صورت بوده است که: بین متغیر اعتماد نهادی و متغیرهای جمعیت شناختی شامل سن، وضعیت تاهل، تعداد فرزندان (هم دختر و هم پسر)، سطح تحصیلات والدین، شغل پدر، مکان سکونت در شهر (ناحیه) و استفاده از وسایل ارتباط جمعی (به غیر از تماشای تلویزیون داخلی) با مشارکت زنان در فعالیت های ورزشی رابطه معنی داری داشته است. ولی میزان مشارکت ورزشی زنان در متغیرهایی چون اعتماد بین شخصی، وضعیت اشتغال، نوع شغل، درآمد، نوع سکونت، شغل مادر و منطقه مسکونی، تفاوت معناداری را نشان نداده است.