بررسی اثر تزریق عامل سلول بنیادی بر میزان فعالیت آنزیم های گلوتاتیون - اس - ترانسفور و بهبود آسیب های بافتی در کبد موش های تحت مسمومیت حاد با استامینوفن

دوزهای بالای استامینوفن ایحاد آسیب های کبدی می کند. فاکتور سلول بنیادی (SCF) و گیرنده آن c-kit باعث بهبود آسیب های کبدی ناشی از سمیت استامینوفن می شوند. مطالعه حاضر به بررسی اثر SCF بر فعالیت آنزیم های گلوتاتیون-اس- ترانسفراز (GSTs) در سمیت استامینوفن پرداخته است.
45 سر موش نر نژاد بالبسی (Balb/c) به 3 دسته هر یک شامل 3 گروه (هر گروه 5 سر) تقسیم شدند:1) تزریق 300 میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن استامینوفن درون صفاقی2) تیمار با 40 میکروگرم/ کیلوگرم وزن بدن SCF، 30 دقیقه پس از تزریق استامینوفن (300 میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن) 3) تیمار با نرمال سالین (گروه کنترل).
دسته ها به ترتیب پس از 1، 12 و 24 ساعت کشته شدند. ارزیابی سمیت با پاتولوژی کبد و سنجش مارکرهای سرمی آسیب کبدی (ALT و AST) در موش های دسته 24 ساعت انجام شد. میزان پروتئین c-kit، و فعالیت آنزیم های GST سنجش شد.
مشاهدات هیستوپاتولوژی و افزایش معنی دار(p < 0.05) سطحALT و AST، سمیت کبدی ناشی از تزریق دوز 300 میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن از استامینوفن را نشان داد. SCF باعث افزایش معنی دار فعالیت GSTs و کاهش معنی دار در میزان پروتئین c-kit پس از 24 ساعت شد.
اتصال SCF به گیرنده آن (c-kit) در کبد باعث بهبود آسیب های کبدی ناشی از استامینوفن به واسطه افزایش فعالیت GSTs در کبد موش می شود.