مطالعه ی انگل های کرمی در چند گونه از ماهیان خلیج فارس

با وجود اهمیت آلودگی کرمی در ماهیان به لحاظ ایجاد خسارات اقتصادی و تهدید بهداشت عمومی، دانش ما در خصوص آن ها کم است. مطالعه ی حاضر در تابستان سال 1391، جهت بررسی فراوانی انگل های کرمی روی تعداد 100 قطعه ماهی متعلق به 4 گونه از ماهیان خلیج فارس شامل ماهی شیر، گوازیم دم رشته ای، ریبون و سنگسر اخذ شده از اسکله های صیادی و بازار ماهی فروشان شهرستان بندر عباس انجام گرفته است. انگل های کرمی جدا شده در اتانول 70 درصد ثابت، رنگ آمیزی و شناسایی شدند. بر اساس نتایج این مقاله، انگل های کرمی شناسایی شده شامل ترماتود دینوزوما روبروم (Dinosoma rubrum) (3 درصد) از معده ی ماهی ریبون، نماتود آنیزاکیس (Anisakis sp.) (4 درصد) از معده و روده ی ماهی شیر و محوطه ی بطنی گوازیم دم رشته ای، نماتود اسپیروکامالانوس (Spirocamallanus sp.) (2 درصد) از روده ی ماهی ریبون و سستود گریلوشیا (Grillotia sp.) (5 درصد) و هم چنین تریپانورنکا (Trypanornka) (3 درصد) از دیواره ی معده ی ماهی شیر بود. در این مطالعه میزان فراوانی کل آلودگی به انگل های کرمی 17 درصد بود که بیش ترین درصد آلودگی متعلق به سستودها و بیش ترین جنس شناسایی شده مربوط به جنس گریلوشیا بود. در این مطالعه ماهی سنگسر فاقد آلودگی کرمی بود. بر اساس نتایج به دست آمده، آلودگی به انگل های کرمی در عضلات ماهیان مورد مطالعه دیده نشد. پیشنهاد می گردد، مطالعات بیش تری برای شناسایی آلودگی های انگلی ماهیان منابع آبی ایران و خطرات انتقال آن ها به انسان صورت گیرد.