مقایسه نسبت Spo2/Fio2 با نسبت Pao2/Fio2 در بیماران مبتلا به آسیب حاد ریه و سندرم دیسترس حاد تنفسی

کرایتریاهای تشخیصی ALI و ARDS شامل شروع حاد بیماری، یافته های رادیوگرافی سینه مطابق با انفیلتراسیون دوطرفه ریه و نبود اختلال عملکرد بطن چپ و نسبت (PF) Pao2/Fio2 کمتر یا مساوی 200 برای ARDS و کمتر یا مساوی 300 برای ALI؛ که مورد اخیر نیازمند نمونه گیری تهاجمی خون شریانی هست. Spo2 که توسط دستگاه پالس اکسی متری اندازه گیری می شود و محاسبه نسبت Spo2/Fio2 (SF) را شاید بتوان یک آلترناتیو غیرتهاجمی جایگزین برای نسبت PF در نظر گرفت.

در یک مطالعه تحلیلی مقطعی، 70 بیمار مبتلا به ALI و ARDS بستری در PICU بیمارستان کودکان تبریز وارد مطالعه شدند. Spo2 و Pao2 و Fio2 در حداکثر بازه زمانی 5 دقیقه اندازه گیری شد و نسبت SF و PF محاسبه شد و نسبت SF با نسبت PF مقایسه و ارتباط میان آن ها و حد آستانه نسبت SF برای جایگزینی با نسبت PF برای تشخیص ARDS و ALI تعیین شد.

در مطالعه انجام شده رابطه نسبت SF با نسبت PF با معادله رگرسیون PF 61/0+57=SF محاسبه شد؛ و نسبت SF 181 و 235 مطابق با نسبت PF200 و 300 بود. آستانه SF برای ALI 235 بود که دارای 57 درصد حساسیت و 100 درصد اختصاصیت و آستانه PF برای ARDS 181 بود که دارای 71 درصد حساسیت و 82 درصد اختصاصیت بود؛ و جهت جایگزینی SF با PF 001/0< P هست.

نسبت SF که مارکر غیرتهاجمی قابل اعتماد جهت جایگزینی با نسبت PF جهت تشخیص ALI و ARDS هست و می توان پالس اکسی متری را جایگزین خون گیری شریانی نمود.