بی تصمیمی مسیر شغلی در پسران: نقش عوامل فردی و سبک های فرزندپروری
هدف این پژوهش بررسی نقش سبک های فرزندپروری، خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی و هوش هیجانی در بی تصمیمی مسیر شغلی پسران بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری همه دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر اصفهان بود. 200 دانش آموز به روش تصادفی خوشه ایچندمرحله ای از بین چهار دبیرستان ناحیه 4 و 5 آموزش و پرورش شهر اصفهان انتخاب شدند. ابزارهای سنجش عبارت بودند از پرسشنامه هوش هیجانی پترایدز و فارنهام (2002)، مقیاس خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی تیلور و بتز (1983) و پرسشنامهه بی تصمیمی مسیر شغلی اسیپو، کارنی و باراک (1976) و پرسشنامه سبک های فرزندپروری باومریند (1988). برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین عوامل مذکور به ترتیب سبک مقتدرانه، خودکارآمدی تصمیم گیری مسیر شغلی، هوش هیجانی و سبک سهل گیرانه، بی تصمیمی مسیر شغلی را به صورت معنادار پیش بینی می کنند (01/0>P).
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.