بررسی رابطه سبک های فرزندپروری والدین با پیشرفت تحصیلی و اختلال رفتاری دانش آموزان دوره ابتدایی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه شیوه های فرزندپروری با پیشرفت تحصیلی و اختلال رفتاری در مدارس ابتدایی شهرستان خور و بیابانک انجام شد. روش پژوهش، مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان پایه های چهارم و پنجم مدارس ابتدایی شهرستان خور و بیابانک (شهرهای خور و جندق و فرخی) بودند که از این جامعه 135 دانش آموز به عنوان نمونه و با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریند و وضعیت تحصیلی آنان در مدرسه (معدل) به منزله شاخص پیشرفت تحصیلی و گزارش معلمان آنان به منزله اختلال رفتاری استفاده شد. داده ها به کمک روش های آماری همبستگی پیرسون و اسپیرمن تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد سبک فرزندپروری مقتدرانه با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت معنادار و سبک های فرزندپروری سهل گیر و مستبدانه با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معنادار دارد. همچنین نتایج تحلیل داده های مربوط به اختلال رفتاری و سبک فرزندپروری نشان داد که شیوه مقتدرانه با کاهش اختلال رفتاری رابطه دارد. یعنی دانش آموزانی که شیوه فرزند پروری والدین آنان مقتدرانه بوده است، کمتر دارای اختلال رفتاری بوده اند. بر اساس یافته های پژوهش مبنی بر اینکه شیوه تربیتی والدین با پیشرفت تحصیلی و اختلال رفتاری دانش آموزان رابطه دارد، آموزش والدین درباره شیوه های فرزند پروری، می تواند به افزایش پیشرفت تحصیلی و کاهش اختلال رفتاری دانش آموزان یاری رساند.