وقوع تک یاخته های انگلی در پرندگان آبزی وحشی ساکن مرداب های سواحل جنوبی دریای خزر، شمال ایران

تک یاخته های انگلی می توانند در انواع پرندگان سبب ایجاد اشکال خفیف تا شدید بیماریزایی گردند.
مطالعه حاضر جهت بررسی شیوع تک یاخته های انگلی در پرندگان آبزی وحشی در مرداب های سواحل جنوبی دریای خزر در شمال ایران انجام گردید.
بدین منظور نمونه گیری در فاصله زمانی زمستان 2010 تا بهار 2011، از 293 قطعه پرنده آبزی متعلق به جنس های مختلف شامل: تادورنا تادورنا (اردک اهلی)، ایتیا فولیگولا(مرغابی پرزدار)، ایتیا فرینا (مرغابی وحشی)، اسپاچولا کلیپیتا (مرغابی بیل زن)، انسر انسر(غازوحشی اروپایی)، سیگنوس سیگنوس (قو)، اناس استره پرا(اردک قهوه ای)، اناس پنه لوپه(مرغابی دورگه)، اناس کرکا(مرغابی جره)، و اناس پلتی رینکوس (اردک وحشی) انجام گردید و نمونه های اخذ شده به لحاظ تک یاخته های خونی، ریوی و روده ای مورد بررسی قرار گرفتند.
از مجموع 293 پرنده مورد مطالعه، 184 قطعه (62/8)% آلوده به تک یاخته های انگلی بودند. بیشترین میزان شیوع مربوط به گونه های ژیاردیا (24/2)% کمترین آن متعلق به گونه های هموپروتئوس (6/1)% بود. تریکوموناس گالینه، گونه های پلاسمودیوم، و گونه های کریپتوسپوریدیوم به ترتیب در 7/2%، 8/2%، و 17% پرندگان مورد بررسی یافت گردید. همچنین مطالعات آماری انجام شده نشان داد که بیشترین میزان ژیاردیوزیس در ایتیا فولیگولا ماده (43/75)% و در مورد تریکومونیازیس در اناس کرکا (30/5)% مشاهده شد. در ضمن، سیگنوس سیگنوس ماده بیشترین میزان آلودگی به کریپتوسپوریدیوزیس (44/7)% را داشته و بیشترین موارد آلودگی به هموپروتئوس و پلاسمودیوم در اناس پلتی رینکوس دیده شد.
نتیجه گیری نهایی: بنابراین مهاجرت گونه های متنوعی از پرندگان آبزی به نواحی شمالی ایران سبب تاثیرات وسیعی در آلودگی های انگلی پرندگان و حتی انسان در مناطق یاد شده می گردد.