بررسی ورود نانوذرات سیلیکاتی مغناطیسی تیمار شده با I-131 به رده سلولی MCF-7 و موش

نانوذرات سیلیکات به دلیل زیست سازگاری، سهولت تهیه و اصلاح سطح اهمیت زیادی در حوزه پزشکی و درمان دارند. با استفاده از پوشش های سطحی مختلف نانوذرات می توان خواص زیست-پزشکی مطلوب و پایداری را برای این ذرات ایجاد کرد. بنا بر این، هدف این تحقیق ارزیابی ورود این نانوذرات در شرایط لوله آزمایش و موجود زنده است.
در این تحقیق، هنگام سنتز نانوذرات مغناطیسی سیلیکات، رادیو داروی ید-131 که با استفاده از نقره بر روی مگنتیت(Fe3O4) تثبیت شده بود به عنوان هسته نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت و در نانوذرات سیلیکات تثبیت شد سپس ورود این نانوذرات در رده سلولی MCF-7 سرطان پستان و موش بررسی شد. این عمل با استفاده از روش سل-ژل و در میکرو امولسیون معکوس با واکنشگر تترااتوکسی سیلان(TEOS) به عنوان مونومر، کوپلیمر 3-آمینوپروپیل تری اتوکسی سیلان(APTS) به عنوان عامل کنترل گروه های عاملی و پتانسیل زتا نانوذرات انجام شد.
یافته های پژوهش: نتایج TEM(Transmission Electron Microscope) نشان داد که سایز متوسط نانوذرات تولید شده 40 نانومتر است و نزدیک به 80 درصد ید-131 اولیه در نانو ذرات محبوس شده است. هم چنین پایداری نانوذرات در محلول حامل بیشتر از 99 درصد می باشد. به علاوه، 2 تا 4 ساعت پس از آغاز سنجش ورود نانوذرات به درون سلول به بالاترین میزان خود یعنی 53 تا 54 درصد می رسد.
نانوذرات سیلیکای مغناطیس تهیه شده در این تحقیق قادرند به طور هم زمان در تشخیص و درمان بیماری ها مورد استفاده قرار گیرند.