روش های مناسب در تحلیل الگوی مکانی درختزارهای ناهمگن بنه (.Pistacia atlantica Desf) در زاگرس

الگوی مکانی در جنگل روابط متقابل درختان با یکدیگر و با محیط اطرافشان را آشکار می سازد. ساختار مکانی درختان در بوم سازگان جنگل متاثر از ناهمگنی محیط بوده که منجر به توزیع ناهمگن آنها می شود. این پژوهش با هدف بررسی روش های مناسب تحلیل الگوی مکانی درختزارهای ناهمگن بنه در زاگرس انجام شد. یک توده خالص 40 هکتاری از درختان بنه (.Pistacia atlantica Desf) در جنگل تحقیقاتی بنه استان فارس برای این منظور انتخاب شد. آزمون نیکویی برازش کولموگروف- اسمیرنف فرایند نقطه ای پوآسون ناهمگن نشان داد که توزیع درختان بنه به طور معنی داری (در سطح خطای 05/0) ناهمگن بود. تابع های K رایپلی، L و G ناهمگن در کنار شکل های همگن آنها به کار رفتند. توابع K رایپلی وL ناهمگن نشان دادند که درختان بنه در ابتدا الگوی کپه ای داشتند و سپس به-طور پراکنده توزیع پیدا کردند، درحالی که تابع G نه تنها این نتایج را نمایش داد بلکه نحوه تغییرات جزئی را در مقیاس مکانی به خوبی نشان داد. نتایج توابع نامناسب همگن در منطقه مورد مطالعه نشان داد که هر سه تابع الگوی کپه ای اولیه درختان را شدیدتر از آنچه هست و الگوی پراکنده آنها را به صورت کپه ای بیان کردند. به طور کلی، نتیجه گیری شده که در تحلیل الگوی مکانی درختان ناهمگن بنه در منطقه مورد مطالعه باید از توابع ناهمگن استفاده نموده و توصیه می شود با توجه به اطلاعات جزئی ارائه شده توسط تابع G، استفاده از آن توسعه بیشتری یابد.