تاثیر تمرین استقامتی شنا و مکمل سیلیمارین بر تغییرات شاخص آپوپتوزی کبد موش های صحرایی باردار در معرض مسمومیت کادمیوم

تنظیم نا بهنجار مرگ برنامه ریزی شده سلول (آپوپتوز)، باعث پیشروی فرایندهای آسیب شناختی در جفت زنان باردار شده و بر فرایند رشد جنین تاثیر می گذارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین شنای استقامتی و مصرف سیلیمارین بر تغییرات شاخص آپوپتوزی کبد ناشی از مسمومیت با کادمیوم در موش های صحرایی باردار بود.
این مطالعه تجربی روی 72 سر موش صحرایی ماده در 9 گروه قرار انجام شد. برنامه تمرین شامل شنای استقامتی از روز اول بارداری تا روز زایمان بود. کادمیوم کلراید به میزان 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در لیتر به صورت محلول در آب خوراکی داده شد و سیلیمارین نیز به میزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت زیرپوستی 3 بار در هفته تزریق شد. برای تعیین شاخص آپوپتوزی کبد از روش ایمونوهیستوشیمی TUNEL به روش غیر رادیواکتیو نشاندار کردن انتهایی در جای خود استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی LSD)) گردید.
کادمیوم به طور معنی داری شاخص آپوپتوزی کبد موش های مادر را افزایش داد (001/0=p)، اما تمرین شنا تغییر معنی داری ایجاد نکرد (424/0=p). تمرین شنا و تزریق سیلیمارین شاخص آپوپتوزی کبد را نسبت به گروه کادمیوم به طور معنی داری کاهش دادند (001/0=p).
تمرین شنا و مکمل سیلیمارین در ترکیب باهم می تواند به میزان قابل توجهی با آپوپتوز القا شده توسط کادمیوم در بافت کبد موش های باردار مقابله کنند.