بررسی ارتباط میان درگیری شغلی با ویژگی های جمعیت شناختی در پرستاران بیمارستان های منتخب تهران و کرمان در سال 1392

امروزه درگیری شغلی به عنوان یک عامل مهم در اثر بخشی سازمان مطرح می باشد؛ به طوری که هر چه درگیری شغلی کارکنان بالاتر باشد اثربخشی سازمان نیز افزایش خواهد یافت. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط میان درگیری شغلی با ویژگی های جمعیت شناختی در پرستاران انجام شد.

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی که به صورت مقطعی در سال 1392 انجام شد، تعداد 436 نفر پرستار از بیمارستان های منتخب شهر تهران و کرمان به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه درگیری شغلی کانونگو استفاده شد. نقطه برش برای درگیری شغلی، نمره 40 تعیین و ارتباط میان درگیری شغلی با ویژگی های جمعیت شناختی در پرستاران بررسی شد.

اکثر پرستاران در رده سنی 40- 31 سال قرار داشتند. میانگین نمره درگیری شغلی 02/10±07/36 بدست آمد. از میان ویژگی های جمعیت شناختی، از نظر جنسیت، مردان نسبت به زنان درگیری شغلی بالاتری داشتند (01/0=P). همچنین نمره درگیری شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های نظامی به نسبت بیمارستان های غیر نظامی بالاتر بود (001/0=P). از نظر سایر ویژگی های جمعیت شناختی مثل وضعیت تاهل، سابقه کار، سن و تحصیلات از نظر نمره درگیری شغلی اختلاف معنادار آماری وجود نداشت (P>0/05).

با توجه به پایین بودن نمره درگیری شغلی، پیشنهاد می شود که به عوامل تاثیرگذار و انگیزه های لازم جهت بهبود و افزایش درگیری شغلی پرستاران با توجه به متغیرهای محیطی مورد توجه قرار گیرد.