ارزیابی دامنه حرکتی و قدرت چرخش داخلی و خارجی شانه به عنوان فاکتور موثر در دررفتگی مکرر قدامی شانه

مفصل شانه به دلیل داشتن دامنه حرکتی وسیع و ثبات ضعیف استخوانی، بیشتر از هر مفصل بزرگ در بدن دچار دررفتگی می شود. شایعترین عارضه به دنبال دررفتگی حاد اولیه شانه، تکرار دررفتگی یا بی ثباتی مزمن آن می باشد. از آنجایی که بیشتر موارد دررفتگی شانه در جهت قدامی یا قدامی تحتانی رخ می دهد، توجه به مکانیسم آن بسیار ضروری است. دررفتگی قدامی شانه معمولا در نتیجه چرخش خارجی، دور شدن و بازشدن اتفاق می افتد.
در این مطالعه مورد - شاهدی نمونه های تحقیق 24 نفر با میانگین سنی 33/4 ± 29/24 سال و میانگین تعداد دررفتگی 62/3 ± 37/5 بودند. برای اندازه گیری قدرت ایزومتریک از دینامومتر دستی و برای اندازه گیری دامنه حرکتی از انعطاف سنج لیتون در حرکات چرخش داخلی و خارجی هر دو اندام فوقانی استفاده گردید. از نرم افزار 18 SPSS و آزمون T مستقل برای تحلیل داده ها استفاده گردید.
دامنه حرکتی داخلی و خارجی مفصل شانه آسیب دیده کمتر از شانه سالم بود (.(P ≤0.001 به علاوه، نتایج موید آن است که قدرت چرخش داخلی و خارجی مفصل شانه آسیب دیده کمتر از شانه سالم بود (P ≤0.001).
عدم تعادل قدرت و دامنه حرکتی در افراد با دررفتگی قدامی می تواند به عنوان یک عامل در ایجاد آسیب در دراز مدت و افزایش عود دررفتگی معرفی شود و مستلزم ارائه برنامه تمرینی و توانبخشی برای این افراد می باشد.