بررسی سرواپیدمیولوژی آلودگی به نئوسپورا کنینوم درگاوهای شهرستان سنندج، استان کردستان

نئوسپورا کنینوم یکی از عوامل سقط جنین در گاو در سراسر جهان است که اثرات اقتصادی قابل توجهی در تولیدمثل گاوها بجا می گذارد. هدف از بررسی حاضر تعیین میزان پادتن ضد نئوسپورا کانینوم در گاو و ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در گاو های شیری شهرستان سنندج در غرب ایران بوده است. در مجموع 336 نمونه سرم از مزارع گاو شیری سنندج جمع آوری و با استفاده ازکیت الایزای تجارتی مورد آزمایش قرار گرفت. تعداد گاوهای آلوده به نئوسپورا کانینوم 64 راس (6/17%) تعیین شد. آلودگی به این تک یاخته در گاوهای مزارع صنعتی و سنتی به ترتیب 03/9% و 8/25% تعیین گردید (01/0>P). همچنین میزان آلودگی به انگل با افزایش سن ارتباط داشت و میزان آلودگی در گاوهای شیروار بمراتب بیش از گاوان غیرشیروار بود (02/0P=). میزان آلودگی درگاوداری هائی که دارای سگ بودند (8/46%) در مقایسه با مزارع فاقد سگ (43/7%) اختلاف بسیار چشمگیری را نشان داد (001/0P=). بنابراین نتایج حاصله نشان دهنده نقش موثر سگ در آلودگی با این انگل بود. بعلاوه آلودگی در گاوهائی که سابقه سقط جنین داشتند در مقایسه با گاوهای فاقد سابقه سقط جنین بمراتب بیشتر بود (01/0P<). البته لازم بذکر است که اختلاف معنی داری بین گاوهای آبستن و غیر آبستن مشاهده نگردید (669/0P=). بنابراین با توجه به اینکه مطالعه حاضر برای نخستین بار در استان کردستان و شهرستان سنندج انجام گردید، نتایج آن می تواند در ارزیابی میزان سقط در گاوداری های منطقه حائز اهمیت باشد.