تعیین ترکیب صید ضمنی در کشتی های صنعتی میگوگیر صیدگاه های میگو در استان هرمزگان

این مطالعه با هدف تعیین میزان و ترکیب گونه ای صید ضمنی طی مدت فصل صید میگو در صیدگاه های استان هرمزگان در مهر و آبان 1391 صورت گرفت. عملیات نمونه برداری طی 54 فقره تورکشی از سه شناور میگوگیر صنعتی انجام شد. صیدگاه ها شامل مناطق اطراف جزیره هرمز و قشم بود. مدت زمان تورکشی بین 1 تا 5/3 ساعت (میانگین h1/0 ± 995/1) متغیر بود. در این مطالعه حدود 02/21933 کیلوگرم آبزی صید شد که از این مقدار 26/86 درصد صید ضمنی (80/18918کیلوگرم) و 74/13 درصد میگو (22/3014 کیلوگرم) بود، نسبت صید ضمنی به هدف 27/6 برآورد شد. در این مطالعه گونه های دورریز، دورریز درشت، تجاری و هدف به ترتیب 02/68، 35/3، 7/14 و 74/13 درصد از بیومس کل صید را به خود اختصاص دادند. در نمونه برداری ها 103 گونه متعلق به 64 خانواده که به تفکیک شامل 77 گونه ماهی استخوانی از 47 خانواده، 13 گونه ماهی غضروفی از 9 خانواده، 3 گونه بی مهره متعلق به 3 خانواده، 4 گونه میگو از خانواده پنائیده و لاک پشت دریایی، مار دریایی و ستاره دریایی بودند. نتایج این تحقیق بیانگر فشار زیاد صیادی روی گونه های تجاری و غیرتجاری در این منطقه است. در خصوص گونه های حاضر در ترال میگو به منظور اجرای مدل های مرسوم جمعیتی برای پایش جمعیت، اطلاعات زیستی و بلندمدت بسیار اندکی وجود دارد. نتایج این مطالعه می تواند برای ارزیابی خسارات ناشی از تور ترال میگو روی ذخایر ماهیان خلیج فارس و در مدل های ارزیابی ریسک اکولوژیکی استفاده شود.