ارزیابی الگوی مشارکت ذینفعان در اداره دانشگاه

این پژوهش باهدف ارزیابی الگوی راهبری دانشگاه های دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و تایید الگوی اکتشافی انجام شد، که قبلا توسط کسکه و همکاران تدوین شده بود. الگوی یادشده، با استفاده از طرح اکتشافی آمیخته و رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد، جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه ژرف نگر به صورت انفرادی با 21 نفر از اعضای هیئت علمی، مدیران ارشد پیشین و فعلی آموزش عالی و دانشگاه های دولتی و صاحب نظر در حوزه مسائل آموزش عالی انجام شده بود. برمبنای یافته های حاصل از بخش کیفی پژوهش، پرسشنامه و مدل اولیه مفهومی طراحی شده و درنهایت با مشارکت 329 تن از اعضای شورای دانشگاه های 22 دانشگاه دولتی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اجرا شد. تحلیل های بخش کمی به منظور شناخت روابط بین عوامل بهدستآمده و تعمیم یافته های بخش کیفی انجام گرفت که شاخص های برازندگی مدل حاکی از برازش مطلوب داده ها با مدل مفهومی تدوینشده بود. نتایج پژوهش نشان دهنده 14 مقوله کلی هست که در قالب مدل پارادایمی شامل: شرایط علی (بسترهای حقوقی و قانونی و بینش مدیریتی)؛ پدیده محوری (کیفیت مشارکت ذینفعان در اداره دانشگاه)؛ شرایط زمینه ای(عوامل سازمانی: ارتباط بین نهادهای بالادستی و هویت دانشگاه: نقش دانشگاه در چشم انداز توسعه)؛ شرایط مداخلهگر (شرایط سیاسی: کنش های سیاسی؛ شرایط اجتماعی فرهنگی: هم کنشی جامعه و دانشگاه؛ عوامل اقتصادی: اثرات و بازده اقتصادی دانشگاه؛ عوامل تاریخی: تکوین راهبری دانشگاه در ایران)؛ راهبردهای راهبری (راهبردهای مغز افزاری و راهبردهای سازمان افزار) و پیامدها(افزایش شفافیت و پاسخگویی؛ افزایش کارایی و اثربخشی و بهبود فرآیندها) به دست آمده است که عوامل موثر بر فرآیند راهبری دانشگاه و روابط آنها را نمایان میکنند.