تاثیرمکمل سازی کوانزیم Q10 بر وضعیت آنتی اکسیدانی پلاسما، کبد و کاهش تلفات در جوجه های در گیر با سندرم افزایش فشار خون ریوی (آسیت)

240 جوجه نر سویه راس به سه تیمار با 4 تکرار و 20 جوجه برای هر تکرار تقسیم شدند. 3 تیمار آزمایشی عبارت بودند از: تیمار شاهد که از یک جیره غذایی پایه، 20 میلی گرم کوانزیم Q10 در کیلوگرم خوراک، و 40 میلی گرم کوانزیم Q10 در کیلوگرم خوراک. جوجه های مورد آزمایش، برای القای آسیت، در دمای سرد (10 - 15°C)پرورش یافتند. پرندگان تلف شده به روزانه ثبت و برای تشخیص دلیل مرگ تشریح شدند. فعالیت آنزیمهای گلوتاتیون پراکسیداز (GPX[1])، سوپراکسیددیسموتاز (SOD[2]) پلاسما و کبد، وضعیت کل آنتی اکسیدانی پلاسما(TAS[3])، غلظت مالون دی آلدئید(MDA[4]) و نمونه گیری از بافت کبد در روزهای 21 و 42 انجام شد. در روز42، دو جوجه از هر تکرار به طور تصادفی انتخاب و بعد از توزین، کشتار و قلب آنها برداشته و بطن ها و بطن راست جدا و شاخص آسیتی (وزن بطن راست به کل بطن ها) (RV/TV[5]) محاسبه شد. نتایج نشان داد، 40 میلی گرم کوانزم Q10، سبب کاهش غلظت MDA و افزایش فعالیت GPX در پلاسما شد. نسبت RV/TV در روز 42 ومیزان تلفات ناشی از آسیت نیز در تیمار حاوی 40 میلی گرم کوانزیم Q10، به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود (05/0 (P <. فعالیت آنزیم های SOD پلاسما و کبد، GPX کبد، TAS پلاسما و سطح MDA کبد تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفتند.