بررسی تاثیر 6 هفته پروتکل ورزش درمانی مبتنی بر پایدارسازی اسکاپولا بر موقعیت استخوان اسکاپولا، وضعیت قرارگیری سر، شانه وستون فقرات توراسیک دربیماران مبتلا به سندرم کارمفرط شانه

سندرم کار مفرط شانه، علاوه بر ایجاد درد و محدودیت حرکتی شانه، موجب اختلال در وضعیت سر، گردن، شانه و پشت می گردد که این امر عملکرد مفصل شانه و کلیه فعالیت های اندام فوقانی را تحت تاثیر قرار می دهد. برنامه ورزش های کششی و تقویتی به عنوان روشی موثر و محافظتی جهت بهبود موقعیت استخوان اسکاپولا، وضعیت قرارگیری سر، شانه و انحنای ستون فقرات توراسیک در درمان سندرم کار مفرط شانه توصیه می گردد. هدف این تحقیق بررسی وضعیت قرارگیری سر و کمربند شانه ای در افراد مبتلا به سندرم کار مفرط شانه و نیز بررسی تاثیر ورزش درمانی در بهبود وضعیت قرارگیری سر و کمربند شانه ای، انحنای ستون فقرات توراسیک و موقعیت استخوان اسکاپولا می باشد.
پژوهش حاضر نوعی بررسی شبه تجربی از نوع مداخله ای قبل و بعد بود که روی 36 نفر بیمار واجد شرایط انجام شد. ارزیابی های لازم برای تعیین میزان پروترکشن، چرخش و تقارن اسکاپولا و همچنین وضعیت قرارگیری بیمار شامل بررسی وضعیت های جلوآمدگی شانه، سر و نیز انحنای ستون فقرات توراسیک قبل و بعد از پروتکل شش هفته ای ورزش درمانی، به عمل آمد.
نتایج این مطالعه مبین کاهش پروترکشن اسکاپولا و انحنای ستون فقرات توراسیک و نیز کاهش جلو آمدگی سر و شانه می باشد. ولی از نظر میزان چرخش و تقارن اسکاپولا تغییر معناداری مشاهده نگردید.
یافته های حاصل از این مطالعه نشان دهنده تاثیر مثبت پروتکل شش هفته ای ورزش درمانی در کاهش جلو آمدگی سر، شانه و اسکاپولا و کاهش میزان انحنای ستون فقرات توراسیک می باشد.