اثرات تزریق درون بطن مغزی گرلین بر رفتار جنسی در موش صحرائی نر

به خوبی مشخص شده است که گرلین به واسطه گیرنده های خود در سطح هیپوتالاموس، هیپوفیز و گنادها بر میزان ترشح گنادوتروپین ها و آندروژن ها تاثیر دارد. میزان تولید و رهایش این هورمون ها رابطه مستقیمی با بروز رفتارهای تولیدمثلی در پستانداران دارد؛ بنابراین انتظار می رود گرلین بتواند بر رفتار جنسی پستانداران موثر باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات تزریق درون بطن مغزی گرلین بر رفتار جنسی موش صحرائی نر بود.
چهل راس موش صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 20±200 گرم به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. حیوانات، سالین و یا 2، 4 یا 8 نانومول گرلین از طریق کانول که در داخل بطن سوم مغز با استفاده از فن استریوتکسیک جایگذاری شده بود دریافت کردند. 10 دقیقه پس از تزریق گرلین یا سالین، شاخص های رفتار جنسی موش های نر در مواجهه با موش ماده ارزیابی گردید. همچنین فعالیت حرکتی موش های نر توسط آزمون جعبه ی باز بررسی شد. داده های حاصل به روش آنالیز واریانس یک طرفه و متعاقب آن آزمون توکی مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
تزریق 4 و 8 نانومول گرلین باعث افزایش معنی دار مدت زمان سپری شده تا انجام اولین مانت (p<0.05)، اینترومیشن و انزال (p< 0.001) در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین گرلین با غلظت 4 و 8 نانومول منجر به افزایش معنی دار تعداد مانت (p<0.05) و کاهش معنی دار تعداد انزال (p< 0.001) در مقایسه با حیوانات کنترل گردید. تغییر معنی داری در تعداد اینترومیشن به دنبال تزریق گرلین مشاهده نشد. مقایسه شاخص فعالیت جنسی و راندمان مقاربتی در گروه های موردبررسی نشان داد که میزان فعالیت تولیدمثلی در حیوانات دریافت کننده ی گرلین با غلظت 4 و 8 نانومول به طور معنی دار (05/0p<) در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت. همچنین افزایش معنی دار در میزان فعالیت حرکتی حیوانات دریافت کننده ی گرلین با غلظت های 2 نانومول (p< 0.01) و 4 و 8 نانومول (p< 0.001) در مقایسه با گروه کنترل مشاهده گردید.
تزریق درون بطن مغزی گرلین به صورت وابسته به غلظت، ضمن افزایش میزان فعالیت حرکتی، رفتار جنسی موش های صحرائی نر را سرکوب نمود.