وضعیت هموگلوبین A1c بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1392

دیابت بیماری است که می توان با خود مراقبتی و کنترل، جلوی بسیاری از عوارض آن را گرفت. لذا این مطالعه با هدف کنترل قند خون در بیماران دیابتی تحت پوشش کلینیک دیابت دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1392 انجام گرفته است.
این مطالعه توصیفی بر روی تمام بیماران دیابتی تحت پوشش مرکز دیابت دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام گرفت. اطلاعات با استفاده از چک لیست های موجود در پرونده های بیماران دیابتی جمع آوری شد. نمونه ها به دو گروه «با کنترل خوب قند خون» و «بدون کنترل» با استفاده از معیارهموگلوبین A1c تقسیم شدند. اطلاعات توسط آزمون های دقیق فیشر و مجذور کای تجزیه و تحلیل گردیدند.
در این مطالعه 3621 نفر از افراد دیابتی مورد مطالعه قرار گرفتند. از نظر جنسیت33 درصد (1185نفر) مرد و 67 درصد (2436 نفر) زن بودند. میانگین وانحراف معیار میزان HbA1c در افراد تحت پوشش mg/dl 21/2 ± 64/8 و میزان کنترل قند خون در آنان 19درصد بود. افراد دارای سطح تحصیلات بالاتر، زنان و افراد دارای HDL بالاتر از mg/dl 60، مقادیر مطلوب تری از HbA1c داشتند اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (به ترتیب 172/0= p، 208/0= p و 176/0= p). همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که افراد روستانشین مقادیر مطلوب تری HbA1c نسبت به افراد شهرنشین دارند که این رابطه از نظر آماری معنی دار نبود (109/0= p).
نتایج این مطالعه نشان داد که بین میزان کنترل قند خون با سطح تحصیلات پایین، جنس مذکر و افراد شهرنشین رابطه ی معکوس و بین کنترل قند خون و میزان HDL رابطه ی مستقیمی وجود دارد. که این نتایج لزوم توجه بیشتر در برنامه ریزی های آینده برای بیماران مذکور را می طلبد.