مقایسه میان صفات ممدوح در مدایح جمال الدین اصفهانی و صفات رهبر آرمانشهر ابونصر فارابی

مدح و ستایش یکی از گونه های مهم ادب غنایی است که بخش عظیم ی از اولین نمونه های شعر فارس ی تا پایان قرن ششم را در برگر فته و تا کنون تحقیقات متعددی درباره آن انجام شده است اما محققان معاصر همواره با دیدگاه نقد اخلاق ی بدان نگریسته اند و بسیاری جنبه های اجتماعی و ادبی آن مغفول مانده است. در این پژوهش در دیدگاه ابونصر «مدینه فاضله» سعی بر آن است که با در نظر گرفتن ویژگی های رهبر فارابی به عنوان الگو یی در فرهنگ اسلامی و مقایسه آن با صفات ممدوح در اشعار مدحی جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی، نشان داده شود که جمال الدین در مدایحش به توصیف حاکم آرمانی خویش پرداخته است و به عبارت دیگر، ممدوح را نه آن گونه که هست بلکه آن گونه که باید باشد، به تصویر کشیده است. هشت خصوصیت حکمت، عدالت، برتر ی ذا تی نسبت به د یگران، حاکم یت مطلق، خوش سخنی، دوری از آز، عزم راسخ و جنگاوری، می ان رهبر آرمانشهر فارابی و ممدوح وصف شده در اشعار مدح ی جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی مشترک است و نشانه های دیگری از جمله عدم تطبیق حاکم وصف شده با واقعیت های تاریخی می تواند آرمانی بودن ممدوح جمال الدین نظریه را قوت بخشد.