فراوانی تاخیر قاعدگی و مداخلات انجام شده در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

پاسخ های سازگاری نورواندوکرین به استرس های روانی، گاه به شکل فعال کردن محور هیپوتالاموس-هیپوفیز- آدرنال و گاه به شکل سرکوب محور هیپوتالاموس- هیپوفیز-گناد دیده می شود. استرس مزمن ناشی از ورود به دانشگاه و تغییر محیط یک علت شایع بروز تاخیر در قاعدگی در دختران دانشجو است اما به علت نداشتن آگاهی راجع به آن، باعث ایجاد نگرانی و سردرگمی برای پیدا کردن کمک و رفع مشکل در آنان می شود. این تحقیق به منظور بررسی میزان فراوانی تاخیر قاعدگی و همچنین چگونگی برخورد دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان با این مشکل انجام شد.
این مطالعه یک مطالعه توصیفی مقطعی بود. داده ها از طریق دو پرسشنامه جمع آوری گردیدند. در پرسشنامه اول، اطلاعات دموگرافیک و سابقه تاخیر قاعدگی و در پرسشنامه دوم، اطلاعات مربوط به چگونگی تاخیر و مداخلات انجام شده. کلیه دانشجویان دانشگاه در صورتی که حاضر به همکاری شدند، ثبت می شد. بادانشجویانی که در شش ماه گذشته سابقه تاخیر قاعدگی داشتند، مصاحبه انجام شد و پرسشنامه دوم تکمیل گردید. اطلاعات با استفاده از آزمون های تی و کای دو تجزیه و تحلیل شدند.
از مجموع 318 نفر شرکت کنندگان در پژوهش 6/45% در 6 ماه گذشته تاخیر قاعدگی داشتند. این مشکل در 7/65% افراد باعث نگرانی و در1/48% موارد منجر به مشورت با افراد مختلف شده بود. در1/92% موارد مشکل بدون هیچ اقدام خاصی برطرف شده بود. در 9/3% از کل افراد دچار تاخیر قاعدگی، بیماری تخمدان تشخیص داده شده بود. بین سن و تاخیر قاعدگی ارتباط معنی دار آماری به دست آمد.
تاخیر قاعدگی در بین دانشجویانی که قبلا قاعدگی منظم داشته اند، شایع است، اما در اکثر موارد، علت آن استرس مزمن بوده و بدون نیاز به اقدام خاصی برطرف می گردد. با این وجود، به علت نداشتن آگاهی لازم در این زمینه سبب ایجاد استرس در آنان می گردد.