تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی دختران نوجوان

کم خونی فقرآهن شایعترین بیماری خونی درکودکان و نوجوانان می باشد و مانند سایر بیماری های مزمن کیفیت زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر به منظور تعیین اثر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی دختران نوجوان مبتلا به کم خونی فقر آهن انجام گردیده است.
این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب60 دخترنوجوان مبتلا به کم خونی فقرآهن در دو گروه آزمون و کنترل از طریق نمونه گیری تصادفی انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک وکیفیت زندگی اختصاصی نوجوانان (KIDSCREEN-52) بود. الگوی توانمندسازی خانواده محور در گروه آزمون اجرا و آزمون ثانویه 1/5 ماه بعد از مداخله انجام شد. درنهایت 0/05˂P معنی دار در نظر گرفته شد.
قبل از مداخله میانگین امتیاز کیفیت زندگی نوجوان بین گروه آزمون و شاهد با آزمونt مستقل تفاوت معنی داری وجود نداشت در حالی که بعد از مداخله بین دو گروه با آزمون t مستقل اختلاف معنی داری از نظر میانگین نمرات کیفیت زندگی مشاهده گردید (0/000=P). همچنین با انجام آزمون t زوجی قبل و بعد از مداخله درگروه آزمون از نظر نمرات کیفیت زندگی تفاوت معنی داری مشاهده شد (0/000=P) در حالی که درگروه کنترل این اختلاف معنی دارنبود.
نتایج پژوهش نشان داد که اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور در افزایش کیفیت زندگی دختران نوجوان مبتلا به کم خونی فقر آهن موثر بوده است.