ارتباط عوامل استرس زای شغلی با سلامت عمومی کادر پرستاری شاغل در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان درسال 1384

عوامل استرس زای مختلفی درحرفه پرستاری وجود دارد که این عوامل می تواند سبب کاهش کیفیت عملکرد پرستاران و بروز مشکلات مرتبط با سلامت آنها گردد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط عوامل استرس زای شغلی با سلامت عمومی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شده است.
در این مطالعه توصیفی همبستگی، 170 پرستار شاغل در بخش های مختلف بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که شرایط ورود به مطالعه را داشتند نمونه های پژوهش را تشکیل دادند. نمونه گیری به روش طبقه بندی بود. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استرس شغلی تافت اندرسون و سلامت عمومی گلدبرگ بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.
نتایج مطالعه نشان داد که 47/73درصد پرستاران مورد بررسی از نظر شدت استرس شغلی در سطح متوسط بودند. تعارض با پزشکان بیشترین ارتباط را با استرس شغلی پرستاران داشته و وضعیت تاهل و ساعت کاری با شدت استرس شغلی پرستاران ارتباط معنادار آماری نشان داد(001/0 p<).
بین اجزای مختلف استرس شغلی و امتیاز کسب شده آنها با سلامت عمومی ارتباط مثبت و معنی دار آماری وجود داشت (05/0 (p<. بر اساس یافته های مطالعه، استفاده از روش های مناسب به منظور پیشگیری و کنترل عوامل استرس زای شغلی در سطح فردی و سازمانی توصیه می گردد.