بررسی عملکرد، صفات لاشه و شاخص های اقتصادی آمیخته های نژاد زل

برای انجام پژوهش حاضر، از تعداد 200 راس میش نژاد زل دو تا چهارساله، به صورت پرورش خالص زل و تلاقی استفاده شد. 30 راس بره نر و 30 راس بره ماده (خالص و آمیخته) حاصل از میش ها، در گروه های مجزا برای سه دوره 75، 100، و 125 روزه پروار شدند. در انتهای هر دوره پروار، 10 راس بره از هر جنس ذبح و لاشه آنها تفکیک شد. تفاوتی بین بره های خالص زل و تلاقی شال×زل و همچنین بین بره های نر و ماده، از نظر بازده لاشه، درصد گوشت لخم، و درصد استخوان در دوره های متفاوت پروار، مشاهده نشد. در هر سه دوره پروار، درصد چربی لاشه در بره های نر زل و ماده شال×زل کمتر از سایر گروه ها بود (P<0.05). وزن شیرگیری بره های آمیخته و وزن آنها در انتهای دوره پروار به ترتیب 22 و 26 درصد بیشتر از بره های خالص زل بود (P<0.05). در شرایط پرورش صنعتی این آزمایش، با تیمار بره های زل خالص، 5382 کیلوگرم و در تیمار بره های آمیخته (شال×زل) 6774 کیلوگرم وزن زنده تولید شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پرورش بره های نژاد خالص زل و یا آمیخته های آن در شرایط صنعتی (متمرکز) اقتصادی و به سود دامدار خواهد بود.