بررسی اثر پنیرک (Malva Sylvestris) بر تجزیه پذیری و فراسنجه های تخمیر علوفه آتریپلکس در شرایط آزمایشگاهی

این آزمایش برای بررسی اثر سطوح گوناگون پنیرک (صفر، 20، 40، و 60 میلی گرم در کیلوگرم علوفه آتریپلکس) بر تجزیه پذیری و فراسنجه های تخمیر علوفه آتریپلکس در شتر تک کوهانه انجام گرفت. فراسنجه های تخمیر با تکنیک تولید گاز و قابلیت هضم آزمایشگاهی با روش هضم دومرحله ای به کمک دو نفر شتر تک کوهانه ماده دوساله دارای فیستولای شکمبه اندازه گیری شد. افزودن پنیرک در دو سطح 40 و 60 میلی گرم در کیلوگرم علوفه موجب افزایش معنی دار حجم گاز تولیدی از علوفه آتریپلکس شد (0/05>P)، ولی ثابت نرخ تولید گاز تحت تاثیر افزودن پنیرک قرار نگرفت. اضافه کردن پنیرک (60 میلی گرم در کیلوگرم) به آتریپلکس میزان عامل جداکننده، تولید توده میکروبی، راندمان تولید توده میکروبی، و ماده آلی واقعا هضم شده را به طور معنی داری کاهش داد (0/05>P). افزودن 40 و 60 میلی گرم در کیلوگرم پنیرک به علوفه آتریپلکس pH محیط های کشت را کاهش داد (0/05>P). در مقایسه با تیمار شاهد بالاترین غلظت نیتروژن آمونیاکی مربوط به تیمار حاوی 20 میلی گرم در کیلوگرم پنیرک (11/73 میلی گرم در 100 میلی لیتر) بود (0/05>P). همچنین این تیمار بیشترین هضم پذیری NDF را در مقایسه با تیمار شاهد داشت (0/5>P). افزودن پنیرک در سطوح 20، 40، و 60 میلی گرم در کیلوگرم به آتریپلکس موجب افزایش تراکم گونه های پروتوزوئرها در زمان های 12 و 24 ساعت در مقایسه با 48 ساعت انکوباسیون شد (0/05>P). گونه های دیپلودینیوم کملی، دیپلودینیوم مگی، اپیدینیوم ایکوداتوم، و یودیپلودینیوم مگی در تیمارهای حاوی پنیرک تراکم بالاتری داشتند (0/05>P). براساس نتایج تحقیق حاضر، تخمیر بالای پنیرک می تواند به بهبود قابلیت هضم و تولید گاز علوفه آتریپلکس در جیره شتر تک کوهانه بیانجامد.