اثر روزه داری ماه رمضان بر کنترل قند و لیپید و موارد هایپوگلیسمی در بیماران دیابتی تحت درمان با متفورمین

هدف از این مطالعه بررسی قند، لیپید و تعداد موارد هایپوگلیسمی در بیماران دیابتی نوع 2 تحت درمان با متفورمین حین روزه-داری در ماه رمضان می باشد.
یک ماه قبل از ماه رمضان 30 بیمار دیابتی نوع 2 واجد شرایط ورود به مطالعه تحت درمان قبلی متفورمین بایا بدون گلوتازون و آکاربوز وارد مطالعه شدند. پرسش نامه فردی در ابتدای بررسی تکمیل و به بیماران توصیه شد که در ماه رمضان موارد هپیوگلیسمی را جهت اطلاع یادداشت نمایند. جمع آوری نمونه های خونی جهت اندازه گیری قند خون(FBS)، هموگلوبین گلیکوزیله(HbA1C)، فروکتوزآمین، کلسترول تام، لیپوپروئتین با دانسیته پایین (LDL)، لیپوپروئتین با دانسیته بالا (HDL) و میزان تری گلیسرید، 4 روز قبل و بعد از رمضان انجام شد. وزن، BMI، فشار خون سیتولی و دیاستولی قبل و بعد از رمضان تعیین گردید.
از مجموع 30 نفر گروه مطالعه، 9 نفر مرد (30%) و 21 نفر زن (70%) بودند. به جز یک نفر، 29 نفر تمام ماه رمضان را روزه گرفتند. میانگین سنی 8/2+52/6 سال بود، کمترین سن 37 سال و بیشترین 65 سال بود. میانگین کلی وزن قبل و پس از رمضان به ترتیب 10/7+68/2 و 10/2+67/6 کیلوگرم بود که تغییرات وزن کاهش معنادار داشت (0/04=P). تغییرات BMI، FBS، HbA1C، فروکتوز آمین، کلسترول تام، تری گلیسرید، کلسترول LDL، کلسترول HDL و میانگین فشار خون سیتولیک و دیاستولیک معنادار نبود. موارد هیپوگلسیمی 3 نفر بود که شدید نبود.
روزه داری اثر قابل ملاحظه ای در کنترل گلیسمیک و لیپید بیماران تحت درمان با متفورمین ندارد. هیپوگلیسمی شدید در طی روزه داری دیده نشد، ولی به عنوان یک عارضه باید مد نظر باشد.