رابطه بین کیفیت زندگی کاری و بهبود عملکرد کارکنان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

بهبود عملکرد ازجمله مباحثی است که قادر است بقای سازمان ها را در عصر رقابتی کنونی مهیا سازد و این امر به ویژه با توجه به نقش دانشگاه ها که به منزله کانون های تولید و کاربست علم در جوامع محسوب می شوند حساسیت افزونی را می طلبد و کیفیت زندگی کاری ازجمله عواملی است که نقش مهمی را در محیط کار ایفا می کند. ازاین رو بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و ارتباط آن با بهبود عملکرد کارکنان هدف پژوهش حاضر می باشد.
جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری و اعضای هیئت علمی دانشکده بهداشت دانشگاه ارومیه در سال 1391 است که با جدول مورگان 50 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از دو نوع پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون و بهبود عملکرد استفاده شد و پایایی آن ها با آلفای کرونباخ به ترتیب 84/0 و 81/0 برآورد شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی می باشد. تجزیه وتحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS و با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون انجام گردیده است.
تجزیه وتحلیل فرضیه پژوهش حاکی از آن بوده است که بین مولفه های کیفیت زندگی کاری با بهبود عملکرد کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد، بطوریکه پرداخت منصفانه با 117/0r=، محیط کار ایمن با 119/0r=، تامین فرصت رشد با 279/0r= و وابستگی اجتماعی با 223/0r= در ارتباط با بهبود عملکرد هستند.
نتایج این پژوهش نشان می دهد که بین کیفیت زندگی کاری و بهینه سازی عملکرد رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد بطوریکه هر چه به کیفیت شرایط کاری توجه می شود بهبود عملکرد نیز سیر صعودی می یابد. ازاین رو به مدیران دانشگاه ها توصیه می شود از توجه به کیفیت زندگی کاری کارکنان خود در جهت نیل به عملکرد مطلوب غافل نشوند.