تاثیر محدودیت رعایت توالی رسایی بر فرایندهای واجی و آوایی زبان کردی (گویش کلهری)

محدودیت توالی رسایی (SON-SEQ) یک محدودیت نشانداری (markedness) است. این محدودیت تضمین می کند که آغازه مرکب افزایش رسایی دارد و پایانه مرکب دچار افت رسایی می شود. از جمله راهکارهای دستگاه واجی زبان کردی کلهری برای جلوگیری از نقض محدودیت توالی رسایی در خوشه های همخوانی (consonant cluster)، بهره گیری از فرایند افزایش واکه ای و فرایند قلب (metathesis) است. در فرایند افزایش در این گویش از واکه پیشین نیم باز گسترده /E/ استفاده می شود. افزودن این واکه ناقض محدودیت عدم افزایش [DEP] است، اما استدلال خواهد شد که تخلف از این محدودیت به نفع محدودیت رتبه بالای دیگر کاری توجیه پذیر است. همچنین، در این مقاله نشان داده می شود که با وجود اینکه فرایند قلب ناقض محدودیت توالی خطی [LINEARITY] است، اما از آنجا که گاه گویشور به محدودیت رعایت توالی رسایی [SON-SEQ] در گویش مورد مطالعه جایگاهی بالاتری از محدودیت رعایت توالی خطی را اختصاص می دهد، تخطی از آن به سود رعایت محدودیت با مرتبه بالاتر یک تخطی مهلک محسوب نمی شود.