پیوستگی و همبستگی «زن» در تحلیل پیکره-بنیاد ضرب المثل های ایرانی:بررسی تطبیقی تحلیل گفتمان

هدف پژوهش بررسی و مقایسه پیوستگی و همبستگی ضرب المثل های مربوط به زن در دو فرهنگ امثال وحکم و کوچه است. چهارچوب نظری تحلیل، فراکارکرد متنی هلیدی- متیسن است. روش پژوهش هم دارای مولفه های کیفی و هم رویکرد کمی است که برگرفته از ابزارهای انسجام و محاسبه میزان همبستگی بین تعداد واژه ها و تعداد عوامل پیوستگی براساس سنجه های همبستگی پیرسون، خی دو و میانه است. نتایج نشان می دهد هر دو عامل پیوستگی دستوری و واژگانی در دو فرهنگ به کار گرفته می شوند اما با توزیعی متفاوت؛ در %83/18 از کوچه و %47/31 از امثال وحکم هیچ عامل پیوستگی وجود ندارد که در این موارد عامل انسجام حاصل از همبستگی است؛ سنجه پیرسون نشان می دهد در امثا ل وحکم بین تعداد واژه ها و تعداد پیوستگی، همبستگی بالاتری نسبت به کوچه وجود دارد که هر دو معنادار بوده (01/0p<) و نشان می دهد گفتمان ضرب المثل ها به لحاظ پیوستگی، پیوستاری می سازد که دو سوی آن بیشینگی و کمینگی است.