تعیین غلظت کشنده (LC 96h) عصاره هیدروالکلی سیر (Allium sativum L.) و اثرات آن بر بافت آبشش بچه تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)

امروزه اهمیت استفاده از گیاهان دارویی در مبارزه با بیماری های عفونی و غیرعفونی کاملا آشکار بوده و لزوم جایگزینی آنها با داروهای شیمیایی به ویژه در صنعت آبزی پروری ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف بررسی و تعیین غلظت کشندگی عصاره هیدروالکلی سیر (Allium sativum L.) در بچه تاسماهی ایرانی در راستای اجرای مطالعات کاربردی انجام شد. این تحقیق بر روی بچه تاسماهیان ایرانی با میانگین وزنی 0/51 ± 3/22 گرم اجرا شد. به منظور مطالعه تاثیرات این عصاره ها، 240 عدد بچه تاسماهی در 7 تیمار و یک گروه شاهد (هر تیمار با سه تکرار) در نظر گرفته شد. طی مدت آزمایش، کلیه فاکتورهای فیزیکوشیمیایی آب نظیر درجه حرارت، اکسیژن محلول، pH، نیتریت، نیترات، آمونیوم، هدایت الکتریکی و سختی نیز در تیمارهای مختلف اندازه گیری شد. این آزمایش براساس روش O.E.C.D و در مدت زمان 96 ساعت اجرا گردید. بدین منظور با استفاده از روش محاسباتی Probit Analaysis، نسبت به ترسیم معادله خط رگرسیون و بعد تعیین مقادیر مختلف غلظت های کشنده اقدام گردید. در این تحقیق میزان LC10، LC50 و LC90 عصاره هیدروالکلی سیر به ترتیب معادل 909/91، 1279/97 و 1800/52 میلی گرم در لیتر تعیین شد. نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی بافت های آبشش در تیمار های مختلف پس از انجام مراحل مختلف بافت شناسی، حکایت از وجود ضایعاتی نظیر پرخونی، هیپرپلازی، طویل شدن لاملای ثانویه، نکروز سلولی و چسبندگی لاملای ثانویه به همدیگر داشت.