مقایسه روش های مختلف نمونه برداری جهت پهنه بندی رقومی خاک در منطقه اردکان

اخیرا محققین از روش نقشه برداری رقومی برای غلبه بر مشکلات نقشه برداری سنتی خاک بهره گرفته اند. با توجه به تغییرات مکانی زیاد خاک، نمونه برداری مهم ترین مرحله در مطالعات نقشه برداری رقومی خاک محسوب می شود. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سه روش مختلف نمونه برداری شامل مربع لاتین، فازی-میانگین k و تصادفی به منظور دستیابی به یک الگوی فضایی مناسب برای نمونه برداری خاک در منطقه اردکان به وسعت 720 کیلومتر مربع بود. متغیرهای محیطی که در این مطالعه استفاده شدند، عبارت است از مشتقات اولیه و ثانویه مدل رقومی ارتفاع، تصاویر +ETM ماهواره لندست و نقشه سطوح ژئومورفولوژی. نتایج بر اساس معیارهای آماری (میانگین و انحراف معیار) نشان داد که بهترین روش نمونه برداری، روش مربع لاتین می باشد. به عنوان مثال در مورد پارامتر کمکی شاخص خیسی مقدار میانگین داده های انتخاب شده به وسیله این روش و کل فضای نمونه برداری برابر با 18/19 می باشد. به طور مشابه مقدار میانگین شاخص همواری دره با درجه تفکیک بالا در روش مربع لاتین (3/64) بیشترین شباهت را با جامعه نمونه برداری (3/63) دارد. همچنین، توزیع فراوانی متغیرهای کمکی در محل های منتخب (نمونه) در روش مربع لاتین بسیار به توزیع فراوانی متغیرهای کمکی در کل منطقه (جامعه آماری) شبیه بود. همچنین، نتایج نشان داد که همیشه توزیع جغرافیایی مناسب (فازی-میانگین k) نشان دهنده الگوی نمونه برداری مناسب نمی باشد. بنابراین، روش مربع لاتین به عنوان بهترین روش نمونه برداری در منطقه مورد مطالعه معرفی می شود و پیشنهاد می-شود که محققین در مطالعات آتی نقشه برداری خاک از روش مربع لاتین استفاده شود.