استفاده از پلی لاتیس در حفاظت خاک و تثبیت شن های روان و گردوخاک

شرایط طبیعی ایران به گونه ای است که قسمت اعظم آن در زمره مناطق خشک و فراخشک قرار گرفته است. علاوه برآن بخش های وسیعی از سطح کشور هایی از جمله عراق، عربستان، کویت، کشور های حاشیه خلیج فارس در جنوب و غرب و کشور های پاکستان، ترکمنستان در شرق و شمال شرق کشور نیز دارای شرایط خشک و بیابانی هستند که می تواند به کانون های بحرانی تشکیل طوفان های شن و گردوخاک تبدیل شوند که اثرات آنها به کشور ایران نیز منتقل می شود. استفاده از مالچ نفتی به منظور تثبیت ماسه های بادی از دیر باز در کشور مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از موادی که می تواند در تثبیت شن های روان مورد استفاده قرار گیرد، پلیمری به نام پلی لاتیس است. پلی لاتیس، پلیمری در مقیاس نانویی با پایه طبیعی است که با برخورداری از یک شبکه کراسلینکی، امکان چسبانیدن ذرات جامد خاک به یکدیگر را فراهم آورده و از حرکت ماسه و خاک در مقابل باد هایی با سرعت بیش از 100 کیلومتر جلوگیری می نماید.
پلیمر پلی لاتیس از جمله پلیمر هایی است که طی سال های اخیر و پس از آزمایش های فراوان به وسیله شرکت کارآفرینی و فن آوری ایران (کفا)، مرکز پژوهش، توسعه همکاری و صنایع نوین وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان پژوهش های علمی و صنعتی کشور مورد تایید قرار گرفته است. مطالعات بررسی و کارایی پلیمر پلی لاتیس در مورد تثبیت ماسه های روان و امکان کاشت گیاه پس از طی مراحل تحقیقاتی و آزمایشگاهی و ثبت اختراع آن، در سال 1386 به وسیله شرکت بهکاو پویا در منطقه ابوزیدآباد کاشان و متعاقبا در سال های بعدی در مناطق دیگری از جمله در مناطق دشت عباس و شهرستان میناب مورد استفاده و تحقیق قرار گرفته است علاوه برآن کارایی این محصول در تثبیت سطوح سد های باطله و دپو های معدنی واحد های صنعتی سنگ آهن گل گهر سیرجان، فولاد خوزستان و آلومینیوم المهدی به کار برده شده است. دوره مانده گاری این پلیمر بسته به شرایط عمومی منطقه، میزان پاشش و اهداف برنامه ریزی شده 12 تا 18 ماه می باشد به طوری که با سپری شدن دو دوره زمستان، فرصت کافی جهت رشد و ریشه دوانی گیاه جهت تثبیت ماسه در منطقه را ایجاد نماید. همچنین افزایش دوره ماندگاری این محصول با فراهم نمودن تجهیزات مناسب در زمینه امکان پاشش به صورت مخلوط و یا ترکیبی از پاشش مایع بر روی سطح و مخلوط به صورت دوغ آب امکانپذیر است.