تاثیر برخی روش های پرایمینگ بذر بر شاخص های جوانه زنی بذر زنیان (.Carum copticum L)

به منظور بررسی تاثیر روش های پرایمینگ بر پارامترهای جوانه زنی بذر زنیان، آزمایشی در سال 1392 در دانشگاه شهرکرد در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (عدم پرایمینگ)، سه سطح هیدرو پرایمینگ با آب مقطر (24، 36 و 48 ساعت)، سه سطح اسمو پرایمینگ با پلی اتیلن گلایکول (محلول هایی با پتانسیل اسمزی 4-، 8- و12- بار)، سه سطح هورمون پرایمینگ با اسید جیبرلیک (50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر) و سه سطح هالو پرایمینگ با محلول های نیترات پتاسیم (2، 3 و 4 درصد) و سه سطح سولفات روی (0/1، 0/3 و 0/5 درصد) بودند. نتایج نشان داد تیمارهای پرایمینگ اثر معنی داری بر روی تمام صفات مورد مطالعه داشتند. درصد و سرعت جوانه زنی در برخی از تیمارهای پرایمینگ نسبت به شاهد کاهش یافت. تیمار پلی اتیلن گلایکول 8- بار طول و وزن خشک ریشه و طول ریشه چه را کاهش داد و غلظت 4- بار این تیمار و هیدروپرایمینگ به مدت 24 ساعت به طور معنی داری طول ساقه چه و ضریب آلومتری را کاهش دادند؛ اما تیمار جیبرلیک اسید 100 میلی گرم در لیتر باعث افزایش معنی دار این صفات شد. تیمار هیدروپرایمینگ به مدت 24 ساعت درصد و سرعت جوانه زنی و بنیه بذر و به مدت 48 ساعت طول ریشه چه و طول ساقه چه را در مقایسه با شاهد افزایش داد. بنابراین با توجه به اولویت جوانه زنی یا رشد ریشه چه و ساقه چه و همچنین هزینه یرایمینگ بذر می توان تیمار هیدروپرایمینگ به مدت 24 تا 48 ساعت را به عنوان مطلوب ترین نوع پرایمینگ برای بذور زنیان توصیه نمود.