اثر حمایتی رزوراترول روی جنین در مدل پره اکلامپسی موش صحرایی

در این مطالعه تاثیرات رزوراترول بر استرس اکسیداتیو و ناهنجاری اندام های جنین در مدل های آزمایشی پره اکلامپسی موش صحرایی مطالعه شده است.
روش پژوهش: برای این مطالعه تجربی، از 32 سر موش صحرایی ماده باردار نژاد اسپراگ-دالی استفاده شد. به گروه نرمال از روز 9 تا 20 بارداری mg/kg 70 آب مقطر تا داده شد. به گروه (L) برای ایجاد پره اکلامپسی از روز 9 تا 20 بارداری، L-name با دوز mg/kg 70 به شکل تزریق درون صفاقی داده شد. به گروه های L-R10 و L-R20 همزمان با L-name، به ترتیب رزوراترول با دوز mg/kg 10 و 20 داده شد. در روز بیستم بارداری پس از کشتن موش های باردار میزان مالون دی آلدئید پلاسمای مادر و جفت، ناهنجاری های اندام ها، وزن و تعداد جنین ها در گروه ها بررسی شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی شفه بررسی و P < 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
کاهش آماری معنی داری در میانگین مالون دی آلدئید پلاسما در گروه های L-R10 و L-R20 به ترتیب 1/90±3/6 و 0/85±3/3 در قیاس با گروه L، 0/7± 5/39 دیده شد (0/05>p). میزان درصد بروز فقدان اندام در گروه های L-R10 و L-R20 به ترتیب 7/7 و 6/93 درصد در مقایسه با 27 درصد گروه L، به طور قابل توجهی کاهش یافته بود. میانگین تعداد نوزادان در گروه L، 1±10/1 در قیاس با گروه نرمال 2/2±9/72 افزایش پیدا کرد ولی معنی دار نبود.
رزوراترول می تواند در بهبود استرس اکسیداتیو و کاهش ناهنجاری ها در پره اکلامپسی تجربی موثر باشد.