بررسی اثر سطوح مختلف کلسیم و فسفر بر عملکرد مرغان بومی ایستگاه مرغ بومی خراسان در مراحل مختلف تولید

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کلسیم و فسفر جیره بر عملکرد مرغان بومی استان خراسان با استفاده از 400 قطعه مرغ بومی در قالب طرح های کاملا تصادفی و آزمایش فاکتوریل با 8 تیمار آزمایشی(2*4)، 5 تکرار و 10 مرغ در هر تکرار از سن 26 الی 50 هفتگی در ایستگاه مرغ بومی خراسان، اجرا شد. تیمارهای آزمایشی بر پایه ی جیره ی حاوی ذرت، سویا و گندم با چهار سطح کلسیم (2/5، 3، 3/5 و 4) و دو سطح فسفر کل (0/5 و 0/75) برحسب درصدی از جیره بود. سطوح سایر مواد مغذی از جمله انرژی و پروتئین خام همسان بود. نتایج نشان دادند که سطوح مختلف کلسیم و فسفر، تاثیری بر وزن تخم مرغ ندارد. سطوح کلسیم بر تولید تخم مرغ اثر معنی دار (0/05 >P) داشت، به نحوی که بالاترین میزان تولید(72/6%) و وزن توده ی تخم مرغ در سطح 3/5 درصدکلسیم در کل دوره مشاهده گردید، هرچند در اوایل دوره ی تولید(33-26 هفتگی)، اثر سطح 3 و 3/5 درصد مشابه بود. سطوح فسفر، تاثیری بر میزان تولید و وزن توده ی تخم مرغ نشان نداد. سطح 4 درصد کلسیم، بالاترین مصرف خوراک را نشان داد (0/05 >P) اما سطوح فسفر، اثری بر مصرف خوراک نداشت. بهترین ضریب تبدیل غذایی(3/16) در گروه تغذیه شده با 3/5 درصد کلسیم مشاهده گردید (0/05 >P). تاثیر سطوح کلسیم بر میزان خاکستر استخوان ران معنی دار شد، به نحوی که کمترین میزان خاکستر، در سطح 2/5 درصد کلسیم مشاهده شد. سطح 0/75 درصد فسفر باعث کاهش درصد فسفر استخوان ران گردید. به طور کلی، نتایج این بررسی نشان داد که میزان 3/5 درصد کلسیم باعث بهبود میزان تولید تخم مرغ و ضریب تبدیل غذایی در مرغان بومی مورد مطالعه شد، در صورتی که سطوح فسفر اثری بر صفات تولیدی آنها نداشت و سطح 0/5 درصد فسفر ایده آل تر بود.