اثر محرک های اسید سالیسیلیک و متیل جاسمونات بر میزان تولید ماده موثره گلیسیریزین و ایزولیکویریتیجنین در ریشه های مویین شیرین بیان

در این پژوهش اثر محرک های اسید سالیسیلیک و متیل جاسمونات روی سرعت رشد و تولید متابولیت های ثانویه در ریشه های مویین شیرین بیان مورد بررسی قرارگرفت. با توجه به اهمیت متابولیت های ثانویه گلیسیریزین و ایزولیکویریتیجنین موجود در ریشه های این گیاه، از روش القاء ریشه های مویین تراریخت استفاده شد. کشت ریشه های مویین با تلقیح ریزنمونه های برگ و ساقه از گیاهچه های سه هفته ای با آگروباکتریوم ریزوژنز ایجاد شد. حضور T-DNA در لاین های ریشه مویین توسط PCR تایید گردید. اثر محرک اسید سالیسیلیک سبب افزایش تولید گلیسیریزین شد. نتایج آزمون همبستگی، رابطه معکوسی بین وزن خشک و مقدار گلیسیریزین را در نتیجه تیمار با اسید سالیسیلیک نشان داد. بیشترین مقدار گلیسیریزین و کمترین مقدار وزن خشک در غلظت 500 میکرو مولار حاصل شد. تیمار ریشه های مویین با اسید سالیسیلیک باعث کاهش معنی دار ایزولیکویریتیجنین شد. همچنین نتایج نشان داد، استفاده از متیل جاسمونات باعث کاهش تولید گلیسیریزین و ایزولیکویریتیجنین می شود.