نام شناسی شخصیت های قصه های عامیانه فارسی (باتکیه بر فیروز شاه نامه)

این مقاله بر مبنای دانش نام شناسی، به بررسی شخصیت های قصه های عامیانه می پردازد. مبنا بررسی ها قصه فیروزشاه نامه است؛ زیرا در این رمانس عامیانه 234 شخصیت با تیپ های اجتماعی مختلف و تنوع نام ها دیده می شود. علاوه بر این با مراجعه موردی به سایر رمانس های عیاری؛ چون ابومسلم نامه، اسکندرنامه، امیرارسلان نامدار، سمک عیار، حسین کرد شبستری،حمزه نامه و داراب نامه طرسوسی بهمقایسه و تحلیل نام های اشخاص داستانیاین آثار نیز پرداخته ایم. هدف این پژوهش، تحلیل و بررسی نام شخصیت های مختلف از منظرهایی؛ چون تیپ اجتماعی، معنا و مفهوم، ساختار، آوا، مکان زندگی و جنسیت است. با این تقسیم بندی نام شخصیت ها بر مبنای تیپ اجتماعی افراد؛ حیوانات و موجودات وهمی و نام های معنادار و بی معنا و نام های ساده، مشتق و ترکیبی و نام های ی هجایی، دو هجایی، سه هجایی، چهار هجایی و بیشتر و نام های پسوند دار مکانی و نام های زن و مرد تفکیک و تحلیل شده است. نتایج بیانگر آن است که شاهان 17%، صاحب منصبان،جنگجویان،غلامان 98%، اربابان معرفت 1%، فرهیختگان 2%، اشرافیان 1%، عیاران 7%، جادوگران 1%، پهلوانان 6%، فرومایگان4%، زنان 10%، پیشه وران و صاحبان مشاغل 3%، کودکان 1%، موجودات وهمی 5% از شخصیت های داستان را به خود اختصاص داده اند. تعداد اسامی بی معنا با 53% اسم، تعداد بیشتری از اسامی و اسامی معنادار با 47% کمترین میزان است. از نظر ساختار نیز نام های ساده با 67% اسم بیشتر از اسامی مشتق با 13% و اسامی اسامی ترکیبی با 20% است. از منظر آوایی نیز نام های سه هجایی با 72% بیشترین سهم را در بر دارد. از منظر مکان زندگی حدود 9% اسامی با توجه به پسوند اسمی که دارند به مکان زندگی شخصیت ها اشاره دارند و حدود 91% بدون پسوند مکانی هستند. در کل از میان شخصیت های این داستان 10 % را زنان و 90 % را مردان در بر گرفته اند.