بررسی اثر بخشی باغبانی درمانی بر میزان افسردگی سالمندان مقیم در آسایشگاه

یکی از مسائل عمده جمعیتی در اکثر کشورهای جهان، مسئله سالخوردگی جمعیت و پیامدهای ناشی از آن است. پژوهش حاضربا هدف بررسی اثر بخشی باغبانی درمانی بر کاهش افسردگی در سالمندان مقیم آسایشگاه انجام شد.
طرح این پژوهش شبه آزمایشی مداخله ای و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و نمونه گیری در دسترس وجایگزینی تصادفی بود. در گروه مداخله کار کاشت، نگه داشت وبرداشت سبزیجات و صیفیجات با 28 نفر از سالمندان مقیم آسایشگاه انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شامل 14 سوال مربوط به نشانه های اختلال افسردگی درمقیاس افسردگی، اضطراب و استرس 42 سوالی(Lovibond &Lovibond (1995 استفاده شد. روایی و پایایی این پرسشنامه توسط سامانی وجوکار(1386) در ایران تاییدشده است. تحلیل داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس انجام شد.همچنین مشاهده کیفی آزمودنی ها به طور مداوم در دو گروه در طول مدت پژوهش انجام گرفت و برای تحلیل آن به صورت نمودار باهم مقایسه شدند.
نتایج حاصل در این پژوهش بیانگر این است که باغبانی درمانی میزان افسردگی را که میانگین آن قبل از مداخله در سالمندان گروه آزمایشی و کنترل به ترتیب برابر 20/42 و 17/21 بود، با اندازه اثر 0/38 به طور معناداری کاهش می دهد(0/01>P).
یافته های تحقیق حاضر همخوان با تحقیقات گذشته نشان داد، تمرینات باغبانی باعث بهبود وضعیت روانی سالمندان شده و می توان از این برنامه در کاهش اختلال افسردگی ناشی از عوارض سالمندی و داشتن سالمندی با کیفیت بهتر سود جست.