بررسی ریزازدیادی و میزان فلاونوئید زالزالک (Crataegus sp) از طریق کشت بافت

زالزالک (Crataegus sp)ازجمله گیاهانی است که جوانه زنی بذر آن به سختی انجام می شود. بنابراین هدف از این تحقیق تعیین محیط بهینه برای تکثیر گیاه زالزالک از طریق کشت بافت و مقایسه میزان فلاونوئید موجود در کالوس، برگ و میوه این گیاه بود. محیط های مورد استفاده شامل محیط کشت پایه B5، MS و N6 بود که همراه با تیمارهای هورمونی مختلف استفاده گردیدند. آزمایش بر پایه طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار انجام شد. برای اندازه گیری فلاونوئید کل از روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوم استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده، بهترین تیمار برای سترون سازی جوانه ها محلول 02/0 درصد کلریدجیوه به مدت 3 دقیقه، اتانول 70 درصد به مدت 2 دقیقه و هیپوکلریت سدیم به مدت 15 دقیقه شناخته شد. نتایج نشان داد که بهترین محیط برای القاء کالوس محیط N6 همراه با 7 میلی گرم در لیتر BA و 5/1 میلی گرم در لیتر NAA، بهترین محیط برای باززایی محیط B5 همراه با 49/0 میلی گرم در لیتر BA، 49/0 میلی گرم در لیتر Kin و 1/0 میلی گرم در لیتر IAA و بهترین محیط برای پرآوری محیط MS همراه با 1 میلی گرم در لیتر BA و 5/0 میلی گرم در لیتر IAA بود. ریشه زایی تنها در محیط MS همراه با 1 میلی گرم در لیتر IBA با فراوانی پایین مشاهده شد. نتایج نشان داد که میزان فلاونوئید برگ بیش از میوه و میزان فلاونوئید موجود در کالوس بسیار ناچیز است.