مقایسه دو روش تیمار کلشی سین بر روی بذر و سرشاخه آویشن دنایی(Thymus daenensis Celak) از نظر ویژگی های مورفولوژیکی روزنه و محتوی DNAدر گیاهچه های i n vitro

تیمار کلشی سین به عنوان ماده القاءکننده پلی پلوئیدی روی بخش های مختلف گیاه نتایج متفاوتی نشان می دهد. هدف این پژوهش بررسی و مقایسه تاثیر کلشی سین بر روی بذر و سرشاخه آویشن دنایی(Thymus daenensisCelak) از نظر ویژگی های مورفولوژیکی روزنه و محتوی D NA در شرایط in vitro است. بررسی ویژگی های مورفولوژیکی روزنه ومحتوی D NA با روش اسپکتروفوتومتری روش های غیرمستقیم اما سریع برای تعیین سطح پلوئیدی هستند. بدین منظور بذر و سرشاخه های گیاه در غلظت های کلشی سین شامل 0 %-0/03%- 0/05 %- 0/08 %- 0/1 % (وزنی/ حجمی) در زمان های 24 و 48 ساعت تیمار شدو درصد زنده مانی سرشاخه و جوانه زنی بذرها محاسبه گردید. تعداد کلروپلاست، فراوانی روزنه و میزان جذب محتوی DNA به منظور بررسی تاثیرکلشی سین مطالعه شد.در هر دو روش تیماردرصد جوانه زنی وزنده مانی نسبت به گروه شاهد کمتر بود اما تیمار سرشاخه میانگین درصد زنده مانی بالاتری را نسبت به تیمار بذر نشان داد. تعداد کلروپلاست و محتوی DNA در گیاهچه های حاصل از بذر تیمار 0/08%-24 ساعت نسبت به گروه شاهد افزایش معنی دار داشت و تراکم روزنه نیز در این تیمار به طور معنی دار کاهش یافت. در روش تیمار سرشاخه تیمارهای 0/03 % -24ساعت و 0/1 %-48 ساعت نتایج مشابه را ایجاد نمودند، اما تنها نتایج مربوط به کلروپلاست در هردو تیمار معنی دار بود. بنابراین بخشی از گیاه که برای تیمار با کلشی سین انتخاب می شود در نتایج حاصل تاثیر گذار است و با وجود کاهش جوانه زنی بذر تحت تیمار کلشی سین، روش تیمار بذر با غلظت 0/08 %(وزن/حجم) و با زمان 24 ساعت در مقایسه با تیمار سرشاخه، روش مناسبتری برای دستیابی به گیاهی با سطح پلوئیدی بالاتر است.