کاربرد فاکتور تاثیر مجله در درجه بندی نشریات ISI

فاکتور تاثیر (نفوذ) به صورت متوسط تعداد ارجاعات برای یک مورد قابل استناد (مقاله، مقاله مروری، نامه، شماره کشف، یادداشت و چیکده علمی) در یک مجله خاص، در یک سال یا دوره زمانی خاص، معرفی شده است. معمولا، فاکتور تاثیر یک مجله به صورت نسبت تعداد ارجاعات به موارد قابل استناد اخیرا چاپ شده (دو سال اخیر) یا به به عبارت دیگر، به صورت متوسط تعداد ارجاعات در یک سال بخصوص از مقالات چاپ شده در آن مجله در سال قبل تعریف می شود. میانگین فاکتور تاثیر مجله (JIF) به صورت معدل حسابی فاکتورهای تاثیر سالانه مجله در طول مدت فعالیت مجله در موسسه اطلاعات علمی ISI تعریف شده است. فاکتورهای تاثیر به طور گسترده ای در درجه بندی و ارزیابی مجلات مورد استفاده قرار گرفته و به طور ساده ای به توانایی مجلات و هیئت تحریریه آنها در جذب بهترین مقالات قابل دسترسی برمی گردد. (JIF) در درجه بندی مجلات هر گرایش علمی توسط ISI مورد استفاده قرار گرفته است. درجه مجله در هر گرایش (JRK) با فرمول [/N (1-n)]-1=JRK معرفی شده است که در آن n شماره ردیف مجله براساس ترتیب JIF مجلات و N تعداد کل مجلات در گرایش مورد نظر می باشد. در این مقاله، مجلات ISI با بالاترین JIF و JRK در سال 2002 معرفی می شوند. غالبا عقیده بر این است که به مقالات توصیف کننده یک روش، بیش از حد میانگین ارجاع داده می شود و از این رو فاکتور تاثیر مجله را افزایش می دهند. از 265000 ارجاعات سال 1994 به مجله (Jounal of Biological Chemistry) JBC حدود 8000 مورد، یعنی سه درصد، به مقاله روش کلاسیکی تعیین پروئین آقای لوری [265-75، (1951) 193JBC] اختصاص داشته است. مقاله لوری بیشترین ارجاع را در طول زمان، بیش از 300000 ارجاع تا این تاریخ داشته است. روش لوری یک روش ساده اندازه گیری می باشد و امروزه روش های بهتری ارائه شده است. لذا فاکتور تاثیر یک ابزار کامل برای اندازه گیری کیفیت مقالات نیست، بلکه روش بهتری وجود ندارد و مزایایی نسبت به دیگر معیارهای موجود دارد و از این رو تکنیک خوبی برای ارزیابی علمی محسوب می شود. فاکتور تاثیر در بسیاری مورد سوء استفاده قرار گرفته است.